20070121 TT Wevelgem 52,6 km (2007 = 186.2 km)

Samen met een heel aantal Steenbakkers gingen we deze week gaan biken naar Wevelgem om daar de BBR tocht van de Trappers te gaan rijden. Ze voorspelden mooi weer, maar als je het de nacht van zaterdag op zondag lelijk hoorde doen, dan leek het er niet op... Nu, we hadden onze naam op het lijstje gezet op ons steenbakkersforum, dus konden we niet anders dan vertrekken... We zouden het anders mogen horen...

Toen ik opstond waaide het enorm, maar dat weerhield mij er niet direct van om richting Wevelgem te trekken... Ik had mij daar in november 2005 goed geamuseerd, dus nu moest ik ook wel gaan hé...

Eenmaal toegekomen in Wevelgem nog wat papierkes van de Boerderijentocht tussen de ruitewissers gestopt en dan richting start. Daar nog effen mijn zadel weer juist gezet, of 't is te zeggen, beter... En het scheelt dus effectief.

Na een paar minuten kwam ook Pascal toe, Rik was er ook al... Gezapig kwam de rest ook toe en tegen 8u30 konden we vertrekken. Enkel Wouter was er nog niet. Maar die zou ons wel inhalen moest die nog starten.

Vanuit Wevelgem gingen we eerst en vooral richting Lauwe. Met de Lar hadden we er direct een stevige brok. Na wat "Wevelgemse bossen" waar John probeerde een boom in zijn zakken te steken, bleek de ondergrond zeker niet van de poes te zijn... We waren nog maar vertrokken en onze groep werd al fameus uitgedund... Ik speelde al een shirt uit, want onder mijne windtex werd het al warm... Na een stukje op verhard langs de Leie, konden we de keuze maken tussen een stukje bos ofwel verder verhard. Velen begonnen hier al te stukken af te snijden en kozen voor het verharde... Amaai, en nog een 50 tal kilometer te gaan... Sommigen waren hier al dood!

Ondertussen waren we Brian al kwijt, die had ons al uit het wiel gereden! Bruno, Steven en (kleine) Bert waren een stukje achter. Het neefje van Steven zou zich hier zeker en vast ook amuseren!

Aan de Lar kregen we een paar smerige strookjes tot aan de brug over de autostrade. Deze bracht ons aan de Franse kant van Rekkem, het ging al vlug over in Neuville En Ferrain. Daar kwam de gekende slechte kasseistrook voor onze wielen geschoven. Hier was het pompen of verzuipen. Pascal en John konden hier "hunne beer ontbinden" en gaven er een lap op! Ik probeerde te volgen, maar moest de rol lossen. Achter mij hoorde ik Berre puffen, blijkbaar ook zijn beste dag niet! Rudy volgde iets verder. Ondertussen waren we ook Rik kwijt, die zagen we in de verte volgen.

Langs "Den Dronkaard" reden we België weer binnen en ging het verder van "pufstrook" naar "pufstrook". Meer en meer bleek dat deze tocht niet niets was! Het is en blijft een zwaar onderschatte streek, de streek rond de Franse grens! Deze tocht maakt het nog eens duidelijk en die van Rekkem op 11 maart zal dat zeker ook doen!

Wat hier ook opvalt, is dat ieder hoekje zijn naam heeft. Zo passeerden we respectievelijk Triloy, Potijzer, de Pannebakkerij, Zevenkoten, Papeye,... en zo kwamen we de kanten van Aalbeke. Ondertussen hadden we de eerste bevoorrading gehad ter hoogte van de Pannenbakkerij. Daar haalde Wouter ons dus effectief bij, samen met Rik die hij op sleeptouw genomen had.
Na de bevoorrading had ik de eenzame biker van weleer (iemand die ik regelmatig tegenkom en waarvan ik toch eens moet leren de naam onthouden) in het vizier en wou ik er naartoe rijden. Ik gaf er dus ook een lap(ke) op. Enkel Pascal slaagde er in om in het wiel te blijven. Juist voor de "klim" aan Vandecasteele kon ik hem bij de lurven vatten. Een groot deel van de rest van de tocht legden we dan samen af. Ondertussen hadden we ook op de rest gewacht.

Enkele smerige stroken beslisten hier toch ook weer om ons groepje in brokken te laten vallen! De strook langs de Leie was er ene die zeker kon meetellen. We begonnen er samen aan, maar hier bleek toch duidelijk dat techniek en fysiek sterk moeten samenwerken om zo'n stroken te overleven. Onzen bike begon meer en meer het gewicht aan te nemen van nen kleinen brommer...

Een beetje over halverwege deze strook langs de Leie kregen we de bevoorrading na een klimmeke tot aan de spoorweg. Na de deugddoende ravito ging het over een privé-domein met een mooi bordje "Met dank aan de manège". Amaai zunne, hier en daar ook fameus puffen om dan een paar meters verder weer de afdaling van aan de spoorweg voor "The Leie Part Two".
Ik zag Hanzi voor mij uit rijden en wou hem ook eens proberen te volgen. Het ging even, maar ik moest toch de rol lossen. Op bepaalde stroken gingen er tal van bikers tegen de grond. Op één stukje stond ik ook zo goed als stil, maar toch wou ik niet plooien en wou ik er persé doorkomen... Het lukte uiteindelijk...

Via de Preshoek ging het nu richting de Lauweberg. De talloze "moze-stroken" begonnen ook bij mij hun tol te eisen en het werd rijden op souplesse (lees: karakter).
Wouter en Pascal, die ondertussen een stukje verder waren, wachtten ons op aan de baan achter een stukje privé, waar het toch ook fameus puffen was... Velen stonden te voet, maar weer wilde ik niet plooien, alhoewel ze te voet soms rapper gingen...

Uiteindelijk kregen we op het einde dan nog een stukje Leie voorgeschoteld! Nog even doorbijten tot aan de brug en we waren weer in Wevelgem! Fameus goed afgezien, maar ook wreed goe geamuseerd!

Daarna nog gebruik gemaakt van de uitgebreide afspuitstand, de gratis hotdog en de plaatselijke Leffe!

Awel, wreed wel bedankt zunne Wevelgemse Trappers!

Volgend jaar ben ik zeker terug!

Te downloaden GPS, NGI en andere parcoursinfo

Gegevens

Duur 3:22:45
Energieverbruik 3751 kcal
Minimale hartslag 78 HF/min.
Gemiddelde hartslag 171 HF/min.
Maximale hartslag 193 HF/min.
Gemiddelde snelheid 17,7 km/u
Maximale snelheid 40,4 km/u
Afstand 52,9 km
Stijging 320 m
Daling 341 m