20080126 TT Jabbeke 53 km (totaal 2007 = 199.1 km)

Na enkele moeilijke weken vandaag van plan om op 't gemaksken wa kilometers af te malen in Jabbeke. Zou daar samen met Steve, Rik D. en Kurt de 55 km gaan doen.
Toen ik toekwam in Jabbeke kreeg ik echter een berichtje van Steve dat hij zich een uur overslapen had... We waren dus nog met drie.
Na enkele voorbereidingen, zoals den bike uithalen, schoenen aan doen, materiaal uithalen,... naar de zaal. Daar zat er enen in nen blauwen koerstrui te zwaaien. Kurt zijnen windtex van de club had het blijkbaar begeven...
Na een tijdje kwam ook den Rik erbij. Eens allemaal ingeschreven wij dus op weg.

Eerst een paar stukskes baan om Jabbeke buiten te geraken. Het viel al direct op dat er veel stukken van vorig jaar omgekeerd zouden zijn. Via de flanken van het Klein Strand ging het richting het gekende stukje aan de plaatselijke voetbalpleinen. Daar bleek Kurt er een redelijk tempo te willen op nahouden. Daarna bleek het efkes doorterten zijn om weer te verkalmen. Wat volgde waren een heel aantal stroken verhard, maar dat zou gauw veranderen.

Na een achttal kilometer begonnen we aan een lange strook offroad (weet niet of het nog deel uitmaakt van domein Tudor, maar het ligt er vlak naast...) waar het echt genieten werd. Ik bleek hier al een gaatje geslagen te hebben met Rik en Kurt. De benen bleken heeeeeeeeeeel wat beter te zijn dan de vorige weken. Het parcours was ook heel wat minder zwaar, maar ja... Het zal de combinatie van de twee zijn zeker...

Soit, het bosrijke domein werd echt genieten! Draaien en keren tussen de bomen, hier en daar eens goed doortrekken, efkes een stukje licht hellend op een zuigende ondergrond,... meer moest het niet zijn. Dit stuk zat er vorig jaar zeker niet in... hopelijk zit het er volgend jaar wel weer in. Aan het einde van die strook nog efkes gewacht op Kurt en Rik om dan de weg verder samen te vervolgen. Hopelijk volgende er nog veel zo een stukken!

Wat verder volgde was echt wel genieten. Soms wat tegen de wind in gaan beuken, maar kom, da moest er dan maar bij horen... Hier wel bewust niet echt gevlogen en in groep gereden in deze stukken. Als ik mij ergens kon achter zetten, dat deed ik dat ook tijdelijk, tot ik de kop kon overnemen of tot ik doorreed.
De verbindingsstukken offroad waren genieten... Niet echt zwaar, niet echt heel vuil, leuk dus!
Na een 15 tal kilometer kwam de eerste bevoorrading er aan. Heel kalm trouwens aan die bevoorrading. Direct na de bevoorrading was er een heel korte, maar redelijk zuigende strook. Kurt zat direct achter mij, maar kwam tegen het einde van die paar honderd meters wel een stuk achter. Hij stond geparkeerd zei hij door die modder. Het zoog inderdaad immens en dat om weer op gang te komen na de bevoorrading...

Er volgden nog heel wat mooie stroken... Watermolen, Bethanië, Hoeve Aan de Kooi, Tillegembos,... Na Tillegembos kwam ik nogal hard in aanraking met de plaatselijken tarmac... Stom trouwens, na het oversteken van de straat wou ik het fietspad oprijden. Nooit gelet op de 3 rijen kasseien die daar tussen lagen en daar gleed mijn achterwiel op weg... Patat, tegen de grond dus... Ondertussen had ik weer een redelijk gat met Kurt en Rik blijkbaar. Aan de bevoorrading zou ik wel even wachten.
Hier en daar kwamen dan nog wat gekende stroken voor mij van de Blosoroute die ik al een aantal keren had gereden toen ik nog in Brugge werkte...
Het Pereboomkasteel, Domein Tudor, Domein Beisbroek,... Het passeerde allemaal de revue. Op een bepaald moment mij in het wiel gezet van een tweetal, met wie we dan uiteindelijk een snelheid ontwikkelden van 34 à 35 km gedurende enkele kilometers.

Uiteindelijk kwamen we dan aan de tweede bevoorrading, daar bleek het al heel wat drukker te zijn. Alle toeren kwamen daar waarschijnlijk langs. Dat zou ook blijken aan de drukte op het parcours na deze bevoorrading. Daar was het even wachten op Kurt en Rik. Ondertussen een aquariuske gedronken terwijl ik twee mannen bezig hoorde over mijnen bike... Ze zouden dat zeker niet zo laten liggen, een fiets met een gps er op... Nu ja, ze wisten ook niet dat ik er juist naast zat. Ondertussen kwamen Rik en Kurt ook toe... Ook zij dronken op 't gemak iets en daarna waren we weer weg. Vanaf de eerste offroad strook kwam ik alleen te zitten en dat zou zo blijven tot op het einde. Het werd hier en daar eens inbeuken tegen de wind, afzien,...

Het "crossparcours" dat we voorgeschoteld kregen was schitterend, alleen jammer dat er zo veel volk op zat. Hier en daar een draaike afgesneden om de wat tragere bikers voorbij te steken zonder ze echt te gaan hinderen, want ook voor hen alle respect!
Ik koos voor de durvers en dat was inderdaad een klein beetje technischer voor de rest. Mooi, mooi... Naar het einde van dit stukje stond er heel wat meer volk... Het was aanschuiven. Tja, da kan gebeuren, maar kan ook vervelend zijn. Ik legde mij er bij neer zonder veel moeite. De persoon voor mij deed hier en daar een stuk te voet, en ging dan uiteindelijk aan de kant, waarvoor dank!

Daarna werd ik een "einzelganger" tot aan het einde. Op een bepaald moment kon je een stuk van het parcours inkorten door de baan over te steken en geloof mij, er waren er veel die het deden, maar ze misten een mooi stuk met heel wat offroad.

Uiteindelijk nog wat vlugger dan verwacht aan den arrivee... Vlug den bike in den otto, nog een klapke met Geertje en dan den douche binnen. Nie veel druk op de douche, veel te veel volk (of te kleine douches?) maar dat was dan ook het enige dat opviel aan deze tocht. Toen ik uit den douche kwam, kwamen rik en kurt ook juist toe. Nog vlug een stuk pizza gegeten, wa gedronken en dan weer naar huis.

Mij goed geamuseerd, mooie tocht, schitterende organisatie, enthousiaste medewerkers, schoon parcours, goede uitpijling,... Kortom, zeer geslaagd!

Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo

20080120 TT Wevelgem 46.3 km (totaal 2007 = 146.1 km)

Wevelgem, vorig jaar een heel schone tocht, met sommige smerige stukken waar glijden aan de orde was, maar tegelijk met veel mooie stukken... Goede organisatie en mooie tocht, dus waarom zouden we er niet terug bij zijn dit jaar?

We gingen eerst met een 19 tal bikers zijn, maar uiteindelijk waren er een aantal die afhaakten tijdens de week ervoor. Materiaalpech, ziekte, privé-redenen,... vanalles dus. Toen ik toekwam vertrokken Rik en Bruno juist, die hadden zin op hun gemakske de grote toer af te haspelen, groot gelijk. John vertrok iets na hen want die moest met de klein mannen gaan basketten deze namiddag.

Soit, samen met Steven, Steven2, Berre, Yoerik, Philippe, Pascal en Didier op stap. Na ons startten Steve en Bart ook nog. We zouden die onderweg tegenkomen.

De toer zelf dan. In het begin was het effen draaien en keren door de straten van Wevelgem om tot aan het eerste stuk offroad te komen tussen de boompjes aan de oprit van de autostrade, daar waar John vorig jaar de bomen begon te rooien :-)
Leuk stukje, draaien en keren en zo efkes de benen testen. Bleek redelijk goed te zijn vandaag, maar later zou het tegendeel eerder waarheid worden.

Daarna reden we richtind de Leie om daar een stuk te doen via de weg. Daarna ging het richting Lauwe, het bleef redelijk goed gaan. De stukken offroad deed ik op mijn eigen tempo en hier en daar liet ik de anderen een stukje voorop rijden, soms was het omgekeerd en kon ik voorop rijden... Een juiste verhouding dus. Maar zou dit nog lang blijven duren?
Via Kobbe ging het dan naar de Preshoek, Lauweberg. Na deze mooie stukken begon het echte werk te naderen. We hadden hier en daar al kunnen kiezen tussen de "zware" stukken en de verharde stukken. Uiteraard kozen we telkens de zware stukken. Ik had wel al afgezien, maar alles lukte nu. Ook het stuk door de aangeplante boomgaard liep nogal redelijk, vooral het tweede stuk, want dat liep naar beneden.
De grond had ons echter nog niet ontgoocheld en "zoog" nog altijd even veel... het werd er zeker niet makkelijker op en zou nog zwaarder worden...

Hofstede Dewit naderde ook en dat was dan uiteindelijk mijn laatste echt goede stuk... Jammergenoeg. De aanloop naar de Leie (via het vettig stukje...) kon ik nog goed verteren en reed ik zonder noemenswaardige problemen door. Daarna echter begonnen de problemen. Het glijden langs de leie werd een ware lijdensweg.

De andere Steenbakkers kwamen hier precies nog maar in actie, maar voor mij werd het afzien. De fysiek is de laatste weken toch dat nier meer, er moet zeker iets aan gedaan worden.
Ik wou echter niet opgeven en bleef zo goed en zo kwaad mogelijk volgen, zonder mij echter op te blazen, want het zou nog een lange tocht worden.
De Leie werd gedaan in de omgekeerde richting, net zoals vele stukken trouwens, in vergelijking met vorig jaar.

We zaten met de Steenbakkers op het parcours van de 53, dus zou het nog wat lang afzien zijn. Misschien kwamen we toch nog een splitsing tegen? Wie weet...
Toen we richting Sint Anna reden kwamen we inderdaad nog een splitsing tegen en kozen we met een paar voor de 38 (Steve, Bart, Yoerik, Steven en ikzelf).
Steven ontbond zijn duivels en gaf er een snok aan, een fameuze zelfs. Ik kon niet helemaal volgen, maar brak niet en kon ze weer bijhalen aan de lichten in Aalbeke. Van daaruit reden we samen tot aan de volgende bevoorrading.

Daar vertrokken Steven en Bart iets vroeger. Daarna vertrok ik iets vroeger dan Steven en Yoerik, die zouden me wel bijhalen zoals ik reed vandaag... pfff...
Ondertussen ook al een paar Coopman-collega's tegengekomen die blijkbaar aan het biken geslagen werden. Het ging nu richting Rekkem...
Het stukje via het hondenasiel, dan een vettig stukje richting het industrieterrein, dan naar de autostrade toe om erlangs weg te rijden.
Mooi, mooi, mooi...

Uiteindelijk kwamen we in Neuville en Ferrain terecht... Ondertussen hadden Steven en Yoerik met alweer achtergelaten. Op de kasseien stak iedereen mij gewoonweg voor... Steve haalde me ook bij en liet met ter plaatse achter. Amaai, die kasseien lagen er slecht bij, die uit de Hel van het Noorden zijn er niets bij vergeleken... Da madammeke die haar paard niet in bedwang kon houden, maakte het er ook niet makkelijker op...

Soit, Steve had ik dan weer vast bij het eerste stuk moze erna. Tja, iedereen zijn eigen terrein zeker? Zelfs met zo'n "pap"benen...

Nu, het einde begon te naderen. Nog effen wat snelheid halen met "de wind in 't gat" via de Leie om die dan weer over te steken om efkes te puffen op de moze... Dan nog een paar honderd meters en we waren er terug...

Uiteindelijk een non-officiële afstand afgelegd van 46.3 km maar dat was genoeg. Volgende week zal het Jabbeke worden om efkes wat kilometers in de benen te hebben op een vlak parcours.

Ondanks de slechte benen, toch goed geamuseerd... Merci aan de Osantus bikers voor deze mooie organisatie! We komen volgend jaar zeker terug!


Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo

20070113 TT Kemmel 45.1 km (totaal 2008=99.8 km)

Voor vandaag getwijfeld tussen Flines Les Raches in Frankrijk of Kemmel. Uiteindelijk gekozen voor Kemmel omwille van de hoogtemeters. Op het forum mountainbike.be werd er op voorhand gepalaverd over het aantal offroad, maar dat kon mij eigenlijk niet zoveel maken. Het weer van de afgelopen week zou het wel zwaar genoeg maken...

Al van op de autostrade bleek dat er veel volk zou zijn. In Waregem reed er een camionette achter mij die daar zou blijven rijden tot in Kemmel... Onderweg nog heel wat bikersauto's gezien. Uiteindelijk was het treintje rijden vanaf de autostrade tot aan de startplaats en het was nog maar 7u45...

Mij geprepareerd, mij ingeschreven, een koffietje besteld en wachten op de rest. Wouter was de laatste, afspreken om 8u15 om om 8u30 te starten, maar blijkbaar had hij nie veel tijd nodig om zich in te schrijven, want hij kwam pas om 8u30 toe. Uiteindelijk bijna 8u45 als we vertrokken.

Redelijk koud, wat wind, nog nie helemaal klaar,... Soit, we zouden ons moeten warm rijden en tegelijkertijd niet te zot doen... Moeilijk dus!
Vanaf het begin wijselijk gedoseerd. Op de eerste offroad strook efkes de benen getest in de moze... Het zou ploeteren worden vandaag, zoveel was duidelijk. Na de tweede offroad strook zei Wouter dat hij wel eens een tochtje zou willen rijden met alleen maar zo'n stroken. Enkele kilometers verder trok hij die wens weer in. Hoe zou da komen?

Soit, het parcours? Eerste 6 km nogal redelijk veel verhard, maar die aanloop was welkom. De twee tot drie stroken die we kregen waren direct wel redelijk vettige.
De eerste hoogtemeters van de dag deden we op op de flanken van de Kemmel, nie echt heel lastig... maar goed voor de opwarming. De windstopper ging iets verder al uit, want ik was al warmgedraaid.

De benen waren redelijk vandaag, we zouden zien hoelang ze dat zouden uithouden.

Na de Kemmelflanken ging het dan richting 't Hooghof om dan weer te draaien richting Dranouter om dan af te draaien naar de Monteberg. Geleidelijk aan begonnen we al wat bikers op te rapen die blijkbaar niet echt gewoon waren van te ploeteren.
Het was duidelijk dat veel wielertoeristen hier kwamen biken. Ze vlogen soms voorbij op de baan, maar offroad konden ze dan niet volgen of deden ze allerlei bokkesprongen...
Na de Monteberg ging het via Bruiloos naar de Scherpenberg. Zou deze een scherprechter worden? Nee dus, want het werd hier klimmen via de baan, maar iets verder bleken er een hoopje zo goed als stil te staan... De offroadstrook hier was echt pompen... Mijn fijne banden sneden nogal redelijk door de modder terwijl velen bleven steken of zo goed als stil stonden... Leuk als je de anderen zo kan voorbij rijden, maar ongetwijfeld zouden er nogal wat anderen dat gevoel hebben als ze mij voorbij zouden steken verder in de tocht...

Na de Scherpenberg ging het dan via de Baneberg en het Hellegat naar de Rodenberg. Ook altijd ne leuken om te doen. Hier stonden er jammergenoeg ook wel nen hoop stil.
Nu ja, efkes wachten en dan weer accelereren en naar beneden vlammen. Enkelen die bijna het paardepad hadden genomen... Te rap (willen?) zijn en geen parcourskennis?

De Vidaigneberg was de volgende op het program... Ook goed te doen. Ze hadden de klimmekes genomen via de schoon berijdbare stukken, maar de afdalingen waren om te glijden en zo... Leuk! Hetgeen ik verloor in de klimmekes kon ik weer goedmaken in de afdalingen, da's altijd geestig...

Daarna kwam Frankrijk aan de beurt, waar we eerst de Zwarten en daarna den Boeschepeberg nog voor de Wielen geschoven kregen.

Net voor de Catsberg nam ik afscheid van Bert, Steven en Wouter die de groten toer gingen doen. John had reeds de 35 genomen en Bruno liet ons gaan in het begin om alles op zijn eigen tempo te rijden. Voor John bleek er teveel "boue" te zijn zoals hij het zelf verwoordde. Het was wel effen wennen, da was wel waar en hier en daar is het als zwarte zeep hé.

Nie ver na de splitsing kregen we de 2 de bevoorrading. Deed wel deugd. Velen spoten daar hun bike af, maar ik deed dit niet omdat er nergens geen olie voorhanden was voor de ketting en de versnellingen... Vandaar... Vlug iets gedronken en gegeten en dan weer op weg.

Wat volgde er nog? Veel, heel veel... Iets minder hoogtemeters, maar toch wel veel plaatsen waar de mensen op hun tandvlees bleken te zitten. Ik haalde er meer en meer bij, meer en meer mensen die blijkbaar verkeerd hadden ingeschat wat het vandaag zou geven? Ikzelf had al mijn moeilijk moment gehad en begon er weer een beetje door te komen. Hopelijk zou dit juist voor de kemmel ook nog zo zijn...

Op een bepaald moment nog een steil stuk omhoog, waar er velen stil stonden en zelfs een hoop te voet gingen. Was zelfs op de baan! Vanaf nu begonnen we ook meer en meer wandelaars tegen te komen... Die keken nogal. Zij liepen waar het proper(der) was terwijl wij als bikers overal doorcrossten en nogal redelijk wat vuil en water deden opspatten... Tja, soms is het beter en makkelijker rijden door de plassen... Daar is de ondergrond wat harder als je weet dat het water daarover wegloopt...

De derde bevoorrading volgde ook... Na al die wandelaars gepasseerd te zijn konden we nog snel wa drinken om weer op weg te gaan.
Persoonlijk vind ik gluhwein en kippebouten er wel over op een bevoorrading... Waar gaan we naartoe? Het biken blijft toch het belangrijkste? We kunnen ons bijna volvreten tijdens zo'n bevoorrading. Waar gaat dit eindigen? Biken van restaurant naar restaurant? Pfff...

Soit, de Kemmel... Velen sloegen af en kozen voor het parcours "Zonder Kemmelberg". Ikzelf wou hem zeker nog eens bedwingen... Van beneden zag je dat er velen waren die de klim naar het Amerikaans kerkhof halverwege te voet begonnen verder te zetten. Ikzelf wou en zou hem naar boven rijden! Dus op een klein steekske en op het eigen tempo naar boven... Met een paar in mijn wiel naar boven, maar hoe hoger, hoe minder in mijn wiel. Voor mij waren er een paar aan het schuiven maar iedereen was zo vriendelijk om langs de kanten te gaan van zodra ze vielen of schoven... Chapeau!

Uiteindelijk boven gekomen aan het kerkhof zonder afstappen, da was dus al gelukt... Nu nog de kasseien naar boven... Was blijkbaar nie makkelijk, want je zag ze vallen gelijk vliegen. Iemand die mij voorbij kwam gereden raakte boven, dus ik moest da ook kunnen. Nie plooien en nie afgaan dus... De laatste kilometers nog een inspanningske en dan waren we er...
Weer op 't klein steekske en zeker blijven zitten zodat we niet begonnen te glijden... Het lukte en we kwamen hoger en hoger tot we uiteindelijk boven waren!
Whoehoe!

Dan de afdaling... Deze was met de remmen toe omwille van de "gletsige" kasseien... Nu ja, beter traag en veilig dan vlug en tegen de grond...

Voila se, we waren weer aan de start... Nie echt veel overschot meer, maar toch... Ook nie volledig leeggereden.

Nog een doucheke gepakt, enen gedronken met Lok36000, Steven zien toekomen met de pechdienst, efkes gepolst naar de pech en dan naar huis...

Leuke voormiddag gehad en vooral genoten van de schitterende tocht!

Merci aan de organisatie voor deze schitterende tocht!


Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo

20080106 TT Roubaix 44.7 km (totaal 2008 = 44.7 km)

Als eerste rit van het jaar stond de Ronde Des Rois op het programma te Roubaix. Voor de derde maal zou ik hier gaan biken... Het wordt stilaan een klassieker, een echte Helleklassieker.

Samen met John, Wouter, Bruno, Steven1, Steven2, Rik, Bert, Philippe op baan. Kadeetje van op mtb.be kwam onze gelederen ook vervoegen, ook Lok36000 was van de partij. We zouden zien wat het vandaag zou geven...

Ik was van plan om op 't gemakske te starten, maar ja... ik kon het niet laten om me in het wiel van Lok en Steven te zetten, die nogal redelijk wat doorgaven, met alle gevolgen van dien zou later blijken...

In het begin ging het richting Hem. Na enkele mooi berijdbare stroken, ging het er na een 5 tal kilometer iets vettiger aan toe. Waar vroeger de bevoorrading was stond nu een poortje dat we telkens moesten opnieuw dicht doen. Daarna was het aan de eerste vettige strook. Lok trok eens door op deze strook en het werd al gauw duidelijk dat de Fransen nog niets verleerd hadden... De remmen toeknijpen het moment dat ze enige moze zien... La boue... niet voor Fransen dus...

Wat volgde tot aan de bevoorrading was puur genieten... Eerst een ellenlange strook in de modder (weliswaar heel wat properder dan vorig jaar, maar toch...). Hier en daar fameus verzuipen voor velen, maar mijn dunne Schwalbe Black Sharks deden hier toch echt wel goed hun werk! Ik koos hier en daar wel de plassen omdat de ondergrond daar meestal iets harder ligt... Ondertussen waren Steven, Wouter, Lok en Philippe al door. Ik reed op mijn eigen tempo door deze modder, maar het was puur genieten. Daarna de weg over en weer de modder binnen. Na enkele honderden meters linksaf en dan enkele technische stukken. Op één stukje efkes moeten afstappen, zoals iedereen daar blijkbaar. Zelfs te voet was het echt "gletsig"... Daarna een stukje boven geraakt waar er ook heel wat te voet stonden. Tja, als je niet voluit daalde dan was het hier inderdaad moeilijk boven te geraken.

Daarna volgde de bevoorrading waar we wachtten op de rest van de Steenbakkers om het volgende deel aan te vatten. Ondertussen kwam ook Hanzi er aan, Kenny stond er,... Het was bijna alleen maar Vlaams wat we daar hoorden.

Soit, wij dus weer op weg. Het eerste deel lukte hier goed, maar dan... De kasseien begonnen te naderen en ik moest lossen... Ik hing daar à la chasse patatte... Tussen de eersten, die ik maar niet kon vatten en met achter mij John en Steven. Nu en dan keek ik achter mij en zag ik ze rijden. Ze leken niet echt dichter te komen, maar na Carrefour de l'arbre zaten ze plots in mijn wiel. Ik moet dus fameus verachterd zijn op die stroken...

Na enkele kilometers kwamen wij dan Steven2, Berre, Philippe tegen... Steven had er niets beter op gevonden om zijnen bril te wassen in de plaatselijke beek. Wouter was er ondertussen van door.
Aan de tweede bevoorrading werd het dan weer hergroeperen. Effen op 't gemak iets drinken en eten en dan weer weg... Op de laatste kasseistrook van de dag trok Steven eens door met alle gevolgen van dien. Ik moest uiteindelijk volledige lossen (bedankt aan John om mij op te wachten...). Kadeetje bleek ondertussen ook het beste van de dag gehad te hebben.

Efkes verder kwam de kers op de taart met de twee terril(lekes). De eerste redelijk steil omhoog waar nen aanloop nie mogelijk was door "de bordure" ervoor. Bijna John doen stoppen door mijnen blokkerende derailleur... Alle twee nog juist kunnen doorrijden en tot boven geraakt. In de achtergrond hoorde ik plots iemand fameus vloeken, den Kadeetje denk ik...

Na deze terril kwam de tweede terril. Efkes dalen bij den eersten, de straat over en den tweeden omhoog... Minder steil, maar een mooiere afdaling.
Na deze afdaling nog de hergroepering met John en Lok en dan richting de Velodrome om nog een rondje te doen... En het is steil zunne... Bovenaan rijden is toch echt wel alleen voor een droog parcours en voor hoge snelheden.

Daarna nog vlug een aprèske en dan naar huis om te gaan genieten van een schitterend BK Cyclocross...

Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo

Hieronder nog een fotoke van het verslagske van andré tignon

20071224 TT Menen

Mijn korte reactie na deze tocht zoals ik die schreef op http://forum.mountainbike.be

De organisatie leek inderdaad veel bijgeleerd te hebben na vorig jaar! Ze maakten indruk met de bewaakte fietsenparking, grote zaal, aparte inschrijvingen, kortom alles erop en eraan.
Het eerste deel leek heel veel belovend voor de rest van de tocht... Dark Dingo en ik zeiden nog tegen elkaar dat we nog maar heel weinig baan gezien hadden. Schitterend, die eerste 20 km... Inclusief de schoon uitgebreide bevoorrading...
Mijn commentaar ging zeker heeeeeeeeeeel positief zijn, moest ik de kleinsten toer gedaan hebben... MAAR...

Wat daarna kwam was echt MTB onwaardig! Direct via veeeeeeeeeeeeel baan naar Wervik, hier en daar verkeerd gereden, of fameus getwijfeld door de ondermaats aanwezige pijlkes in het tweede deel. Blijkbaar gingen ze ervan uit dat het grotendeel maar 25 km ging biken ipv de 55? Waren al die bikers op de grote toer de inspanningen niet meer waard?

Vanaf hier werd het echt duidelijk dat de tocht gemaakt werd door niet-mountainbikers! Ellenlange stukken baan (en dan nog grote, brede stukken baan!). Langs de Leie biken langs de weg, niets die saaier is vind ik persoonlijk.
Ik begon mij steendood te vervelen op mijnen bike... Ik begon mij echt af te vragen waarom ik niet rechtsomkeer maakte... Achteraf gezien had ik dat misschien beter gedaan want we moesten zelfs langs dezelfde weg terugkeren, zelfs in het verhard dus geen variatie!
Het begon echt mijn kl**** uit te hangen op een bepaald moment en sorry voor die drie raketmannen voor mijn taalgebruik aan die brug daar in Wervik waar we met z'n allen door waren ipv af te slaan..

We konden het zelfs niet meer opbrengen om eens door te geven... Als je op pakweg 35 km amper offroad ziet, waarom gaan we dan mountainbiken? Mijn banden zullen weer fameus afgesleten zijn door al dienen tarmac

Het enige positieve aan deze voormiddag is dat we weer wat km's in de benen hebben en dat we de voormiddag spendeerden met vrienden op den bike...

Met alle respect, maar er is verschrikkelijk veel meer uit de streek te halen... Waarom naar Wervik trekken als je dan maar die paar stroken voorschoteld? Moest er dan echt iets spectaculairs voorgeschoteld geweest zijn in Wervik, dan zouden we dat heel misschien nog door de vingers zien...
We hadden zo'n goede eerste 20 km, waarom niet gewoon doorgereden richting Aalbeke? Daar zijn zo'n schone stukjes... Sint Anna, Vandecasteele,...

Soit, heb ze een tweede kans gegeven, maar een derde komt er niet meer... Het spijt me.

Het is niet mijn gewoonte om een tocht zo af te breken, maar dit was echt wel de raarste die ik tot nu toe gereden heb! De eerste 20 schitterend en de volgende 35 km immens slecht... Snap ik niet helemaal... Ergens weten ze dus duidelijk wat er kan of moet aangeboden worden, maar dan kunnen ze het maar gedurende 20 km opbrengen om dat ook effectief te gaan aanbieden en stroken te gaan opzoeken (al waren het nu nog de sjouwerstroken, maar dat neem ik er graag bij...)

Allez, volgend jaar is er hopelijk een alternatief in de streek voor deze tocht, maar dat zou wel eens de dood van deze organisatie kunnen betekenen....