zondag 29 oktober 2006

20061029 Chouffkes Middelkerke

Vandaag samen met John, Steven en Pascal afgesproken om naar Middelkerke te gaan. Het zou de eerste keer zijn dat we met de club een TT doen aan zee. Normaal zou ook Bert erbij zijn, net als Rudy. Rudy is zoals geweten, over zijn stuur gevlogen in Oostrozebeke... Bert sloeg simpelweg zijn voet om. Tja, dan maar met vier in plaats van met zes...
Om 7u op de afspraak bij Pascal. John en Steven waren zelf op weekend aan de kust. Toen we aankwamen in Middelkerke stonden John en Steven al in goed gezelschap van een hoop forumbikers te wachten op ons. Eenmaal ingeschreven gingen we direct op weg.

Het eerste deel van de tocht was vooral verhard... Nogal redelijk veel brede stukken met klinkers tussen de duinen. Wel leuk om te draaien en te keren, maar toch... Via het domein van Prins Karel ging het naar die klinkerstukken. Via die klinkerstukken, ging het naar de voetbalpleinen aan de warandeduinen, waar we een schitterend stuk voor de wielen kregen. Op en neer, draaien en keren,... amaai! Dat was al een welgekomen afwisseling na die stukken verhard in het begin.

Die stukken verhard leken ook de aanleiding voor een heleboel om te vlammen! Het leek wel een wedstrijd op bepaalde stukken. Voor het opdraaien van het technische stuk hoorden we er dan ook één tegen de vlakte gaan. Te geweldig van in het begin? Tja...


Na het technische stuk ging het dan over overwegend verharde stukken, met wind in de rug,
richting de Slijpebrug, waar we dan het stuk langs het kanaal namen... Het was niet tegen wind, het was ook niet met wind in de rug... Het was wind vanop de zijkant, maar in de verkeerde richting voor ons...
Het was harken gedurende vier lange kilometers tot aan de bevoorrading. Onderweg kwamen we hier ook Kleine Plateau en Superfan tegen.
Ook Pascal reed, voor de zoveelste keer, een stuk voor ons uit... Hij kon het echt niet laten vandaag, hij had blijkbaar superbenen...

Aan de bevoorrading, overlegden we vlug eens en kozen we bewust voor de 45 km, omdat de eerste kilometers niet echt zo heel denderend waren. John en Steven hadden ook eens gekeken op de kaart en blijkbaar was het stuk extra enkel een lus langs het water en terug.
Na de bevoorrading kregen we een mooi technisch stuk waar er direct wat opstopping was. Het was hier en daar nogal wat glijden en met een afgrond ernaast met wat water, kozen velen voor de zekerheid en namen ze alles op het gemak, met alle gevolgen van dien...
Na het nemen van de Pelikaanbrug kwamen we dan terecht op het MTB van Nieuwpoort, echt goed en mooi te doen! Schitterend stuk!
Dan was het weer tegen de wind in gaan harken langs een groot stuk weg. Daar toonde Steven nog eens wat hij waard was. Enkel Pascal kon hem volgen... Ik kon echt niet meer op dat moment, blijkbaar zaten die 60 km van gisteren toch voor een stuk in mijn benen. Ook John moest de rol lossen.

Op de krier richting Oostduinkerke werd het ook puffen. Ik was blijkbaar niet de enigste die pufte, want een aantal bijna-doden werden opgeraapt...
Na een lang stuk verhard reden we dan een stuk langs de ijzer om juist voor de vismijn een fameus stukske te moeten klimmen. Zeer kort, maar zeer steil. Gelukkig stond er een bordje met de vermelding "Klein schakelen"... We raakten goed boven, in tegenstelling tot een paar voor ons...


Daarna ging het dan in gestrekte draf met een treintje richting Lombardsijde, waar we een mooi stukje technisch parcours voorgeschoteld kregen! Er kwam echt precies geen einde aan! Schitterend gewoonweg... Eenmaal het parcours gedaan (waar we wel werden opgehouden door een minder technisch begaafd persoon...) moesten we de straat oversteken, geholpen door een vriendelijk politieman.
Een laagvlieger, die Pascal en ik zomaar voorbijvloog, miste de afslag naar het volgende technisch stuk en vloekte enorm... Tja, da komt ervan hé...
Na dit tweede, schitterend stuk kregen we nog een bevoorrading in de kazerne van Lombardsijde. Daar kwamen we voor de verandering enkele bikersvrouwen tegen... VTTfietje, Konichiwa, Furious en natuurlijk Petitremi die ook weer van de partij was!
Na de bevoorrading ging het dan uiteindelijk richting strand, ter hoogte van het Sint Laureinsstrand gingen we dan gaan beuken tegen de wind... Bijna niemand geraakte door het mulle zand op dat moment. John ging tegen de grond, Pascal volgde hem en Steven stapte zelf af. Ik wou er persé door geraken. Steven zei dat ik zeker tegen de grond ging gaan, maar niets was minder waar... Op mijn kleine plateau sneed ik door het zand. Op het einde stond ik wel zo goed als stil, maar ik wou niet opgeven...

Er dus heel doorgeraakt en dan een beetje tegen de wind in gaan beuken tot in Middelkerke... Steven en Pascal hier weer moeten laten gaan... Ik kon ze niet bijhouden. Dan maar op mijn eigen tempo verder blijven rijden. Ik moet zeggen dat er toch nog nen helen boel gesneuveld zijn. Dan ook even samengereden met een andere biker en zo elkaar afgelost.

Na een aantal golfbrekers hem ook moeten laten gaan. Om en bij de 20km/h leek meer dan genoeg op dat strand om die molen alleen rond te draaien...
Voor de wandelaars en toeristen waren wij hoogst waarschijnlijk nen hoop zotten, maar het was toch wel leuk op die strandstrook... De bijna-doden die ik onderweg nog opraapte dachten er hoogst waarschijnlijk anders over...

Na de 49 km die er uiteindelijk 53 waren kwamen we uitgeput maar tevreden weer toe in Middelkerke... Achteraf nog wat opmerkingen doorgegeven aan Leffingenoartje en na een paar chouffkes en onzen hot-dog dan weer weg naar huis...

Gegevens
Energieverbruik 3237 kcal
Minimale hartslag 94 HF/min.
Gemiddelde hartslag 169 HF/min.
Maximale hartslag 192 HF/min.
Gemiddelde snelheid 20,4 km/u
Maximale snelheid 40,9 km/u
Afstand 53,0 km
Minimale hoogte -17 m
Maximale hoogte 10 m
Stijging 75 m

20061028 TT Grachtcrossers

Vandaag naar den TT zoals vorig jaar afgesproken met Rudy. Jammergenoeg kon Rudy er niet bij zijn omwille van de valpartij van een veertiental dagen geleden. Het was dus zonder hem te doen... In plaats van met Rudy was het dan met Jeffrey (alias Jefke) te doen. Het bleek al gauw een fameuze biker te zijn... Zijn jaren ervaring in het koersmilieu hadden dus sporen nagelaten.
's Morgens bij het opstaan bleek het al gauw niet het mooiste weer te zijn, integendeel. Het water viel nogal redelijk goed uit de lucht, niet met bakken, maar toch... Veel te veel om goed te zijn. Tegen dat ik goed en wel in Waregem (Nieuwenhove) was, regende het niet echt meer.
Ons gauw ingeschreven, een koffieke gedronken en dan op weg...
Van Nieuwenhove ging het via heel wat boerwegels en meer naar den Engelenhoek om dan richting Ingooigem te gaan via het Hulstbos en Landergem. Na een tiental kilometer kwamen we dan aan het Lijsternest. De beklimming van het Tiegembos begon te naderen... Het was een kalme aanloop, maar we konden ons nog aan een lastige tocht verwachten. De streek is niet direct die met de steilste beklimmingen, maar is er zeker wel één waar van recuperatie niet veel sprake is.
Na de gekende stroken achter het Lijsternest en de Tsjampenstraat, ging het dan via de krieren naar den boomgaard. Altijd een leuk stuk om doen! Na de boomgaard draaiden we links af richting Tiegemberg. In plaats van dan het eerste stapsteentje naar links te nemen, reden we door via de baan.
Eerst namen we een stapsteentje in volle vlucht als afdaling. Het was opletten geblazen om erop te vlammen omdat er daar een steen iets hoger ligt. Die achter ons wist dat duidelijk niet en sloeg ook onze raad in de wind... De haag passen was daar een logisch gevolg van...
Daarna was het afdraaien en het padje dat er evenwijdig mee lag weer naar boven helemaal tot op het einde, waar we iets verder onze eerste bevoorrading kregen. Na een natje en een droogje gingen we weer op weg. Hier begon het toch wel weer een beke te regenen...
Het was direct weer klimmen via het stapsteentje dat uitkomt op de grote baan tussen Anzegem en Tiegem. Daarna ging het via de steenslag aan de Tsjampenstraat naar rechts om dan de Sterhoek te naderen. Uiteindelijk kwamen we dan via een paar omwegen voorbij de plaats waar het vorig jaar de laatste bevoorrading was en waar we onzen Watou kregen. Daarna reden we jammergenoeg grotendeels langs Hemsrode en er niet door... Maar soit, we naderden Gijselbrechtegem alias Grijsloke en daar is het zeker ook niet plat... Hier reden we als het ware in mijnen achtertuin. We passeerden efkes letterlijk aan ons achterdeur.
Na de Weredries, Korteberg, Blaarhoek en dergelijke meer ging het naar de tweede bevoorrading aan Bouvelo Bouverie. Daar kwamen we Nonkie tegen, aangename kennismaking trouwens...
Na de bevoorrading kregen we direct het klimmeke naar Bouvelobos voor de wielen geschoven. Gelukkig lag het mooi droog! In het tweede deel van het bos, zagen we er enen die ons voorbij stak, net zoals diegenen voor ons. Ietwat verder dook hij nogal redelijk onstuimig in een draai met alle gevolgen van dien. Een natte tak zorgde voor een valpartij, zonder veel erg.
Na Bouvelobos gingen we dan via "De Lustige Boer" en den Biesvijver richting Wortegem. Daar wat plaatselijke klimmekes gaan opzoeken en heel wat stapsteentjes. Plots was er niet veel volk meer op baan... We zaten dan ook op het parcours voor de 60 km en blijkbaar waren er ofwel veel achter ofwel veel voor...
We hadden toch heel wat mannen bijgehaald die ons in het begin waren voorbijgevlogen... Tja, de rand van de Vlaamse Ardennen kan ook redelijk lastig zijn...
Na een deugddoende derde bevoorrading met een Watou en wat salami, gingen we dan via de Haantjeshoek richting Spitaalbossen, waar we een zeer mooi stuk mochten doen. Wel jammer dat al die bossen in de streek normaal gezien privé zijn...
In de Spitaelbossen (ook gekend als de Wortegemse bossen) moest ik Jeffrey toch wel laten gaan... Hij heeft duidelijk nog altijd die kracht in de benen van vroeger...
Daarna kregen we nog een mooi stukje te doen langs de autostrade en dwars door een veld. Uiteindelijk kwamen we terug toe in Nieuwenhove. Het werd een mooi tochtje met alles erop en eraan! Leuk om doen en zeker voor herhaling vatbaar.
Volgend jaar zijn we er terug bij! Hopelijk dan ook nog eens met Rudy.
Na een redelijke après gingen we dan weer richting huis. Vlug den bike gaan kuisen voor den tocht in Middelkerke morgen...

Gegevens
Energieverbruik 3763 kcal
Minimale hartslag 75 HF/min.
Gemiddelde hartslag 168 HF/min.
Maximale hartslag 196 HF/min.
Gemiddelde snelheid 21,3 km/u
Maximale snelheid 46,6 km/u
Afstand 61,4 km
Stijging 600 m

zondag 22 oktober 2006

20061022 TT Oostrozebeke

Vandaag samen met Pascal, Berre en Yoerik afgesproken om naar Oostrozebeke te gaan.
Yoerik is een kerel hier uit onze gebuurten en ging voor de eerste keer mee met ons. Toen ik vroeg hoe lang hij al aan het mountainbiken geslagen was, vertelde hij dat het toch al een heel aantal jaren was, maar dat het de laatste tijd op een laag pitje was door de kinderen...
Al gauw bleek dat hij nogal wel techniek had en dat de kracht in de benen ook niet van het minste was...

Toen we toekwamen in Oostrozebeke bleek het daar al redelijk druk te zijn... De forummachinisten stonden al klaar om de trein op gang te trekken. We lieten ze bewust gaan zonder ons... Toen we goed en wel ingeschreven waren, kwam ook Berre toe. Na een gratis koffietje (waar sommigen mee gooiden...) gingen we dan ook op weg. Ik hoopte echt dat de tocht niet zou ontgoochelen want er was op voorhand enorm veel mee geboft en soms is dat wel gevaarlijk...
Nu, vol goede moed op weg dus. Al vlug bleek het een tocht te worden waar we niet veel weg zouden zien en die ons op ongeziene plaatsen zou brengen. Om te beginnen werd het een lusje rond de plaatselijk voetbalterreinen waar de organisatie al gauw liet zien dat ze alles uit de streek zouden halen. Van in het begin werden we ook al voorbij gevlamd door een boel laagvliegers, die we dan verder wel weer zouden oprapen. Zo heel vlug starten was vandaag zeker niet aan mij besteed. Heel traag gingen we niet van start, maar toch wel trager dan anders... Ik merkte nogal gauw dat ik vandaag mijn superdagje niet zou hebben. Het aanleggen van ons grasperk achteraan zou misschien toch wel zijn tol eisen? We zouden wel zien na een aantal kilometer.
Ondertussen nam Berre het commando en keek Yoerik de kat uit de boom. Ondertussen leek Pascal ook niet veel last te hebben van zijn zogezegde zware benen...
Het parcours was gewoonweg schitterend. Van de voetbalpleinen ging het al draaien en keren naar de gekende leiestrook. Veel van die stroken en de bossen errond zitten normaal op het eind van een tocht, maar nu kregen we het in het begin van een tocht voor de wielen geschoven. Eens leuk om zo'n stukken aan te snijden als je nog fris bent... Wel soms jammer dat je hier en daar moest stoppen omwille van opstoppingen, maar ja, ook de minder technisch begaafden en beginners moeten kunnen biken hé...
Het werd onderhand ook wel duidelijk dat de wind soms parten zou spelen. Hier en daar sneed hij toch fameus...
Na veel draaien en keren staken we dan uiteindelijk het water over om verder te gaan aan de andere kant. Halverwege de tocht werden we getrakteerd op een bevoorrading. Het was dus immens druk... Het was echt de moeite. Gelukkig wou Berre voor mij iets meebrengen, zodat ik de bikes kon in de gaten houden.
Na de bevoorrading konden we richting het plaatselijk speelpleintje gaan... Schitterend draaien en keren. Black Knight Jr. deed hier ook zijn best, terwijl mama bleef toekijken aan de zijlijn.
Na dit stukje ging het weer verder langs het water, waar je dan kon kiezen tussen makkelijk en moeilijk. Uiteraard kozen wij voor de technische kant. Bij de eerste keer moesten we toch afstappen op een kleine 20 cm van boven... De tweede ging in één keer...
Op het einde van dit stuk kwamen we aan een strook waar de bosmaaier van VTT'tje duidelijk zijn best gedaan had. Draaien, keren en nog eens draaien... Er kwam geen eind aan.

Via de Muizelmolen en Klein Harelbeke gingen we dan richting Ooigembos... Ondertussen had ik mijn beste poer verschoten en moest ik soms echt wel doortrappen om te kunnen volgen... Ik begon ook last te krijgen van mijn onderrug... Het ooigembos was niettemin schitterend! Draaien, keren, tussen bomen, in de struiken,... niet te doen... Ook hier haalden ze weer het maximum uit!!! Chapeau voor dees mannen!
Van hieruit ging het geleidelijk aan naar het ondertussen gekende crossparcours! Eindelijk! Ik hou enorm van dit stuk! Het hier weg en weer rijden is toch wel magnifiek... Eén stukje was voor velen moeilijk en weinigen raakten boven, het was het zeer steile stukje in het mulle zand... Berre haalde het net niet, ook Yoerik kwam enkele centimeters te kort... Pascal geraakte juist boven en ook ik kon in zijn zog net de top halen! Daarna weer draaien, keren en doen...
In de laatste kilometers moest ik dan toch nog Berre, Yoerik en Pascal laten gaan...

Ik heb mij schitterend geamuseerd in deze magnifieke tocht! Ook het gezelschap was weer goed en wie weet hebben we er met Yoerik een regelmatige MTB-compagnon bij?


GEGEVENS
Duur 2:30:05
Energieverbruik 2914 kcal Aantal
Minimale hartslag 84 HF/min.
Gemiddelde hartslag 179 HF/min.
Maximale hartslag 201 HF/min.
Gemiddelde snelheid 20,5 km/u
Maximale snelheid 35,1 km/u
Afstand 45,6 km
Stijging 60 m Daling 51 m

donderdag 19 oktober 2006

20061018 Verkenning kleine toer Steenbakkers Veldtoertocht

Vandaag samen met John afgesproken om de kleine toer van de Steenbakkers Veldtoertocht eens te gaan rijden. We hadden hem dit weekend gemist omdat we in Sankt Vith zaten.
Om 18u30 vertrokken we vanuit Moen... We waren maar met twee, blijkbaar had geen enkele andere Steenbakker het berichtje op tijd gezien op het forum...

Wat betreft de tocht, voor ons allemaal mooi gekende stroken, maar toch was het hier en daar opletten en al gauw mochten we de lichten boven halen. Het wordt nogal redelijk vlug donker...

Was wel eens leuk om gekende stukken zoals de afdaling aan het hoogstraatje via de singletrack was wel eens de moeite in het donker... Ook het Mortagnebos met de plots opvliegende vogels en zo was wel eens leuk!

Verder niet echt veel speciaals te melden. Hier en daar zal misschien wel nog een kleine aanpassing nodig zijn, want 16 december kan een periode zijn met helse weersomstandigheden, remember vorig jaar...

De volgende verkenning is de middellange toer...


GEGEVENS
Duur 1:28:50
Energieverbruik 1471 kcal
Gemiddelde hartslag 160 HF/min. Maximale hartslag 190 HF/min.
Gemiddelde snelheid 21,2 km/u Maximale snelheid 30,8 km/u
Afstand 29,2 km
Stijging 145 m Daling 118 m

Profiel parcours

zondag 15 oktober 2006

20061015 Hoge Venen => Rodt - Rodt deel 2

Op 15 oktober was het de tweede dag van ons familie(bike)weekendje van dit jaar. We hadden eerst gepland om een tochtje te gaan doen van ongeveer 40 km in Vielsalm. Tony had echter de smaak te pakken en had graag weer meegegaan.
Vielsalm zou hoogst waarschijnlijk iets te zwaar zijn voor een beginnend biker, dus tekenden we de avond ervoor vlug nog een tochtje uit in en rond Rodt. Na een tiental minuten had John het klaar... Gelukkig was de computer dus mee met de stafkaarten erop...
Vanuit het huisje ging het dezelfde richting uit als de dag ervoor... John had tijdens het uittekenen gekozen voor een tocht met meer "echte" krieren dan de dag ervoor... De hoogtemeters zouden normaal iets lager moeten liggen...
De eerste echte strook offroad was de Meisenberg. Een echte berg was het niet, maar toch... het ging nogal redelijk omhoog, om daarna dan gewoon een evenwijdige baan te volgen weer naar beneden. Daarna volgden een heel aantal mooie stukken door het "Forêt Domaniale Du Grand Bois" die ons uiteindelijk bij het kapelleke bij het Bois Communal brachten.
Van daaruit ging het dan naar het Streitwald en richting Wolkeshart.
We vervolgden onze weg en staken de N675 over. Volgens de kaart moesten we effen verder op een kruispunt van boswegels rechtdoor. Maar dat was buiten het feit van overwoekering gerekend...
Het zoeken begon hier effen. John bleek op zijn kaart de kluts kwijt te zijn. Ik ging dan maar voort op de gps en Tony stond erbij te kijken... Soit, na echt door het bos te rijden met heel wat hindernissen, kwam ik dan uiteindelijk aan een strook kerstbomen waar er geen doorkomen aan was. Dan maar terugkeren tot bij John en Tony... We volgden dan uiteindelijk een ander paadje, dat ons eerst verder van ons pad verwijderde, maar ons er dan uiteindelijk dichter bij bracht... Na een schitterende single-track die echt tussen de bomen was en dan tussen dichtbegroeide sparren, kwamen we op een T-vormig kruispunt uitkwamen... Volgens de gps zaten we dan uiteindelijk weer op ons parcours terecht...
Via de Steinbachstanne kwamen we dan uiteindelijk terug aan het voetbalplein en konden we de afdaling richting Rodt weer inzetten...
Na een goede 28 km en toch 340 hoogtemeters, kwamen we voldaan terug aan het huisje... Ook Tony had zich weer goed geamuseerd...
Het waren twee leuke bike-voormiddagen onder broers... Wat moet ne mens meer hebben?

GEGEVENS
Duur 2:06:55
Energieverbruik 1479 kcal
Minimale hartslag 79 HF/min. Gemiddelde hartslag 131 HF/min. Maximale hartslag 185 HF/min.
Gemiddelde snelheid 17,3 km/u Maximale snelheid 53,3 km/u
Afstand 29,2 km
Stijging 320 m Daling 324 m

20061014 Hoge Venen => Rodt - Rodt deel 1

Samen met de ganse familie hadden we voor dit weekend een huisje gehuurd in Rodt, een viertal kilometer van Sankt Vith.
Vorig jaar waren John (met zijn gezin) en ikzelf en Helena daar al geweest en hadden er twee mooie mtb-tochten gedaan. Dit jaar verlangde ik om weer hetzelfde te gaan doen. Nu hadden we echter onze jongere broer ook mee, die het ook wel zag zitten om mee te gaan biken. Zo gezegd, zo gedaan.

John had op voorhand een tochtje uitgetekend om te doen op zaterdag, ik had mij gebaseerd op de vtt vanuit Sun Parks uit Vielsalm. We gingen er immers vanuit dat Tony enkel zaterdag zou meegaan.

Zaterdag dus 's ochtends omstreeks 10 uur vertrokken. Vanuit Rodt ging het via een stuk straat naar het eerste stuk offroad, nabij Wolkeshart. We verkozen vandaag een heel aantal goed berijdbare stukken. Tony mocht niet direct een degout krijgen van het MTB'en... John had echt gekozen voor een mooie route met een aantal hoogtemeters, maar die niet te heel lastig en moeilijk berijdbaar was.
Het ging van het ene stuk bos naar het ander... Hoe kan het ook anders in de Hoge Venen? Tony amuseerde zich kostelijk, net zoals John en ikzelf. Het was de eerste keer dat we alledrie "echt" gingen biken. Tot mijn verbazing bleek Tony nog goed mee te kunnen. Echt inhouden moesten we ons niet, echt rap reden we ook niet...
Hier en daar zaten er redelijk lange beklimmingen, maar niet direct van de steilste... Als het ietske technischer werd, of de afdalingen snel waren, moest Tony een gaatje laten, wat volledig normaal is.

Na heel wat stukken bos kwamen we terecht in Recht. Van daaruit ging het dan weer de bossen binnen. John had geopteerd om heel wat lussen in te lassen rond een stuk dat we in principe rechtstreeks konden nemen terug naar Rodt. Indien Tony dan te moe werd, dan konden we direct afdalen tot in Rodt. Na een 20 tal kilometers was Tony bijna aan het einde van zijn Latijn. Hij wou echter niet opgeven en ging de lussen zeker niet afsnijden. Na een kleine 23 kilometer vroegen we het hem nog eens, maar dan besloot hij toch om een tweetal lussen links te laten liggen.
Dan was het dus rechtstreeks afzakken via het voetbalplein van Rodt en het Biermuseum naar het vakantiehuisje.

Na een zeer aangename voormiddag onder broers kwamen we weer aan in Rodt.


Voor herhaling vatbaar dus...

GEGEVENS
Duur 1:55:25
Energieverbruik 1403 kcal
Minimale hartslag 74 HF/min. Gemiddelde hartslag 134 HF/min. Maximale hartslag 188 HF/min.
Gemiddelde snelheid 18,1 km/u Maximale snelheid 52,2 km/u
Afstand 26,4 km
Stijging 340 m Daling 351 m

zondag 8 oktober 2006

20061007 Verslag Waterhoek TT Heestert

Het zou vandaag een ware invasie worden van Steenbakkers in Heestert. Een van de Steenbakkers zit in de organisatie van deze nieuwe toertocht en er werd binnen de club dus een warme oproep gedaan om met zoveel mogelijk af te zakken. Voor het eerst sinds lang werd het er voor mij ook één na de middag. We hadden met 18 man afgesproken aan de start. Daar zouden er ook nog een hoopje Forumbikers aansluiten. Toen ik daar aankwam was ik één van de eersten. Geleidelijk aan kwam de rest ook toe.
Tegen dat iedereen ingeschreven was en er een paar groepsfoto's getrokken werden, konden we van start gaan. Het was ondertussen al 14u...
Onze meute Steenbakkers was toch een indrukwekkende sliert bikers. Ook enkele bikers van de Kluisbergse club On Two Wheels kwamen erbij... Uiteindelijk waren we dus met een twintigtal op weg!

Eerst ging het via een paar paadjes en krieren vooral over het grondgebied Heestert. Na Heestert gingen we dan richting Otegem om dan via Avelgem af te zakken naar Rugge toe. Vanaf het begin zat de ambiance er al goed in.
Andy kon de benen niet stil houden en ging telkens een stukje voorop rijden. Niemand wou (of kon) hem volgen... tot Steven R. efkes een inspanning deed en het gat in een mum van tijd toe reed. Op zijn doodste gemak bleek het wel... Ondertussen kwam Kluisken achter mij rijden en reed hij iets te dicht op het gat, met juist voor de Feniks een fameuze val tot gevolg. Hij schoot van het paadje en belandde in de gracht. Hier had hij toch wel een dosis geluk, want hij kwam ervan af met een lichte schram aan de vinger... We hadden onderweg ook al wat andere bikers bijgehaald en hadden zowaar nog een langere trein op de rails gezet...
Van aan de Feniks staken we de straat over en ging het dan via de tuinwijk richting de Langestraat en dan naar Rugge toe, om naar de bevoorrading toe te rijden. Daar misten Pascal en ikzelf een lusje van een tweetal kilometers, maar zo kon ik foto's nemen van de andere steenbakkers... Eenmaal iedereen op de foto kon ik dan beginnen met het nemen van foto's van de bikes voor op de steenbakkerssite.
Na een deugddoende pauze, gingen we langzamerhand richting Kluisbergen. Het was kwestie van niet te hard van stapel te lopen en op 't gemakske naar boven te rijden. Ik had nog redelijk wat last van de knie (valpartij vorige week...) en kon zo niet tot het uiterste gaan. Ik moest de rest dus laten gaan en reed op mijn eigen (trage) tempo naar boven. Jammergenoeg werd de Kluis niet echt 100% benut... Nu ja, de rest van de tocht was wel zeer mooi naar mijn mening. Hier en daar wel wat nieuwe, onbekende strookjes aangedaan en dat is altijd leuk.
Na de Kluis was het dan afzakken in volle vaart richting Amougies. Ondertussen was ik in het gezelschap van Siegfried (Lichterveldenoare) en John, die mij bijgehaald hadden. Samen met hen reden we dan de oude spoorweg door tot in Escannafles waar we Bert en Wouter zagen staan... Bert was plat gevallen.
Na een paar minuten kwamen ook Steven, Nico, Rhumboy en Rik Deryckere aansluiten, ook Koen was er ondertussen. Met een hoopje bikers gingen we dan weer door richting Escanaffles om zo naar Outryve af te zakken waar we onze tweede bevoorrading kregen. Andy kwam ook plots uit het niets opduiken en bleek rond de Kluis ergens verkeerd gereden te zijn...
Na de tweede bevoorading ging het dan richting Moen, waar we de gekende strook langs de vaart kregen, met het verlengstuk door de twee heuvelkes... Heel wat bikers gingen hier langs, nochtans schitterende stukken!
Na deze stukken kwamen we richting Knokke-Zwevegem waar we de grote weg moesten kruisen van krier naar krier om dan iets verder weer af te dalen via het kapelleke. Dan was het constant een afzink naar Heestert, met een hergroepering rond Berre zijn huis. Daarna maakten we nog wat vaart op de oude spoorwegberm (37-38 per uur...). In Heestert zelf kregen we nog een stukje zuigende ondergrond voor de wielen, waar het dan al heel wat moeizamer ging! We hadden ook nog een zelf gemaakt bergje met een mengeling van bieten en aarde te overwinnen... Chance dat er supporters over de haag stonden te kijken...
Dan was het nog effen doortrekken tot aan den arrivée, waar we het al volop ambiance begon te worden... Nog wat zitten napraten bij een aantal leffes en dan weer naar huis...

Mooie tocht, mooi parcours...
De wind speelde soms parten, maar dat nemen we er graag bij.

Toch nog een tip, in de snelle stroken misschien een pijltje vroeger zetten wanneer er afgedraaid moet worden...

Energieverbruik 3136 kcal
Minimale hartslag 92 HF/min.
Gemiddelde hartslag 171 HF/min.
Maximale hartslag 197 HF/min.

Gemiddelde snelheid 22,1 km/u
Maximale snelheid 44,6 km/u
Afstand 49,6 km

Stijging 280 m

Polar results

Foto's staan op de fotopagina...

zondag 1 oktober 2006

30/09 TT Beveren Leie

Dit weekend weer eens alleen de zaterdag den toer op met den bike. De rest van het weekend was gereserveerd voor het gezin. Toen ik eens een versterking voor mijn camelbak ging halen in AS Adventure had ik immers een cadeaubon gewonnen voor een Wellnesssweekend. Deze gingen we dit weekend spenderen aan een nachtje in een **** hotel te Brussel... effen verwend worden dus met de sauna, het turks stoombad, jacuzzi,...
Ik kon er dus echt wel tegenaan gaan om te biken en daarna lekker relaxen...

Samen met Bram, mijn collega, afgesproken om de tocht in Beveren Leie te doen. De 60 km werd het dan natuurlijk... We wisten echt niet wat het ons ging brengen, maar ja, we zouden het wel zien.
Om 8u afgesproken ter plaatse. Toen ik toekwam stond Grote Plateau al te wachten. Een forumtrein zou ook weer hier op gang getrokken worden. Nadat ik mijn auto echt pal voor de ingang kon parkeren, ging ik mij inschrijven. De geur van bier en sigaretten kwam nog uit de tent van de vorige nacht. Blijkbaar een zware fuif geweest en aan Malfieboy te zien was dat ook zo...
Soit, Bram was er en daar gingen we dan. Eerst was het wat draaien en keren om Beveren Leie en Deerlijk buiten te geraken. We gingen dan richting de Gavers om ze al redelijk rap weer buiten te rijden. Het ging dan via heel wat krieren en paadjes richting Otegem.
De laag staande zon voelde soms heel ambetant aan. Vooral als je in een langdwegel reed en de mais zo iets hoger stond, was het precies alsof je een stroboscoop aan je fiets hangen had. Was precies om slecht te worden. Vele stukken uit het eerst deel van de rit had ik al gedaan in andere ritten, maar meestal in omgekeerde richting... Hier al redelijk wat leuke stukken gedaan.

Bram en ik waren iets vroeger gestart dan de forumtrein, maar tegen de bevoorrading hadden ze ons bijgehaald. Samen met hen dan tot aan de bevoorrading gereden. Ondertussen reden we met een hele trein samen, met hier en daar wel wat plaats tussen de wagonnetjes...

Na de bevoorrading ging het richting Tiegem. Samen met Scubaluc begonnen we aan dit tweede deel. Via stapsteentjes, langwegels en krieren kwamen we terecht in centrum Tiegem om dan de oversteek te maken richting Tiegemberg. Langzamerhand kwam de enigste bult van de dag dichter en we zaten toen al aan een 35 tal kilometer.
Via de achterkant reden we Tiegemberg op... We daalden af via het gekende paadje dat uitkomt aan restaurant "Den Boskant" om dan weer omhoog te rijden richting berg.... Eenmaal op de straat richiting Vossenhol, was het direct weer links een krierke binnen om efkes de strafste klim van de dag te hebben... Was wel maar een kleine 30 meter..

Daarna daalden we af naar de gekende boomgaard, die we in omgekeerde richting namen... Ik doe hem toch liever anders... De snelheid in de "normale" richting is leuker... Na de boomgaard was het weer efkes klimmen tot aan het paadje dat uitkomt op de Tsjampenstraat om dan direct weer links te gaan op het bekende krierke (allemaal Blosoparcours, maar desondanks wreed leuk). Daarna was het dan weer afdraaien richting Tsjampenstraat om door te klimmen via de glasschilder tot aan de Schernaai.
Dan weer naar afdalen via een krier naar de Tsjampenstraat en dan de Pastoor Verrieststraat kruisen om in Ingooigem nog enkele lussen te maken. Die brachten ons uiteindelijk weer richting Otegem via het paadje dat uitkomt aan de kerk. Hier kregen we de tweede maal een bevoorrading.

Na de bevoorrading zou het enkel nog afdalen zijn richting Beveren Leie. We naderden meer en meer het Banoutbos, waar ik veel van verwachtte na enkele toertochten via dit bos gedaan te hebben. Jammergenoeg reden we er gewoon langs en niet erdoor... Hier bleek er ook iemand de bordjes gewisseld te hebben! Een pijltje stond gewoon in de andere richting gedraaid. Samen met mijn opmerkzame compagnon van de dag, wisten we ons richting terug te vinden. We gingen dan ook het pijltje dat verkeerd stond, weer juist zetten. Kwestie van de bikers achter ons de juist weg te laten volgen.

Iets verder een stukske langs de vaart gehad... Na een steil stukske omhoog vanuit zo goed als stilstand... Beet in de benen bij Bram blijkbaar...
Na een stuk op den tarmac, ging het dan via een stukje berm steil naar beneden... Ik zal het geweten hebben... Nadat een vriendelijk biker mij liet passeren, kon ik de afdaling nemen, maar ik ging onherroepelijk tegen de vlakte... Blijkbaar was er daar een put, maar die leek gecamoufleerd met spar-afval... met alle gevolgen van dien. Ik hing achter mijn zadel, mijn voorwiel bleef steken, ik viel achteruit en deed mij wel pijn aan mijn rechterknie... Heb er nog altijd last van...
Na deze ontgoocheling moest het beste stuk blijkbaar nog komen... We gingen nogmaal naar de Gavers en hier kregen we een magnifiek stuk voor de wielen geschoven. Het crossparcourke dat wel heel leuk was. Nog niet veel meegemaakt in toertochten... Draaien, keren, bubbelkes, langs het voetbalterrein,... schitterend. Zoals Bram zei: "Leuk als je nog fris bent, doodgaan als je niet zo fris meer bent..." Wij zaten beiden nog goed, ik had enkel wat pijn aan mijn rechterknie...

Daarna was het afzakken naar den arrivée... Bij het afstappen van de bike bleek mijn been meer pijn te doen bij het stappen dan bij het biken... Tja, het moest er eens van komen zei Helena later...
Aan de bar nog de forumgang gezien en ook nen gebuur van hier enkele honderden meters verder... Ook leuk om te zien dat het een biker is, we moeten ongetwijfeld eens afspreken...
Volgende week staat Heester op het programma zaterdag... Een mede-steenbakker zit daar in de organisatie en we mogen daar dus niet ontbreken...


Profiel parcours

Polar results