Vandaag samen met een paar steenbakkers afgesproken om te gaan biken in Sellewie Beneden... Vorig jaar ook deze tocht gedaan en mij goed geamuseerd, maar wel soms verzopen geweest. Dit jaar zou het echter droog liggen en stofferig zijn... Goed om eens door te geven dus...
Door gps probleem is de track maar gestart vanaf den Wulfsberg, juist voor het binnenrijden van Banhoutbos. Vorig jaar was de tocht voor Yoerik hier al bijna gedaan. Door pech mocht hij hier weer naar huis. Dit jaar is hij er helemaal niet bij omdat hij moet werken...
Philippe, John, Kurt, Siegfried en ikzelf zouden voor de 80 gaan. Enkele anderen, waaronder Koen en Nico deden een kortere afstand aan een ietwat gematigder tempo. Nico had immers lang stil gelegen en was nu herbegonnen met het biken. Weer pieken naar 15 augustus?
In het Banhoutbos werd direct duidelijk dat de benen vandaag redelijk goed waren en dat het een leuk tochtje zou worden. Hier was het draaien en keren, remmen, klimmen, dalen,... Leuk, heel leuk om te beginnen.
Het werd een tocht om te genieten... Van Sellewie richting Sint Denijs waar we dan het Mortagnebos voorgeschoteld kregen, na de afdaling waar ik enkele weken terug mijn ribben gekneusd heb tijdens een val. Vanaf Mortagnebos dan richting den Dries, Zwijnshoek, Vijfkeer... Dan een toerke Kooigem met de klim aan de watervoorziening.
Na dit extra toerke volgde het stukje grandvalbos. Nen trageren biker voor mij zorgde ervoor dat ik vanuit bijna stilstand tegen de grond ging... redelijk belachelijk nadat ik een efforke gedaan had om vlug in hun wiel te geraken. Net voor het bos ging het dus mis... Daarna was het afdalen tot aan de bevoorrading... Na de bevoorrading ging het richting de Tontekapel. De "klim" die ik zo graag doe zei John. Inderdaad, niet direct my peace of cake. Ik weet niet waarom, maar dit is dus mijn zwart beest in de streek. Nu, vandaag ging het redelijk, ik denk dat het vooral in het koppeke zit, maar toch...
Bovenaan de tontekapel ging het links af om dan naar het molentje te dalen. Daarna kregen we een stukje van de Geiteberg te doen via een bosselke (privé) dat ons halverwege de klim bracht. Mooi stuk, waar we omringd werden door Krierecrossers. Overal waar je keek, zag je ze...
Daarna was het via het gekende stapsteentje richting Bellegembos dat eens werd gedaan als klim ipv als sterke afdaling. Leuk, gelukkig droog... Hier moest ik John en Philippe effen laten gaan, het was duidelijk dat dit John zijn "thuisterrein" was.
Na Bellegembos de kasseien aan de overkant naar beneden en weer richting Sint Denijs. Philippe kan toch echt wel op het groot mes rijden zunne als het klimt.. Hij vloog mij een paar keren voorbij, niet te doen...
Daarna volgde de klim aan de Boereleute... man man man... Gelukkig lag het er droog bij. Ondertussen waren een aantal krierecrossers ons voorbij gevlogen. In de klim er toch weer een paar opgeraapt die blijkbaar niet zo graag klimmen?
Dan was het in gestrekte draf naar de bevoorrading. Kurt en Siegfried kwamen efkes later ook toe. Daar beslisten we unaniem om inderdaad de 80 te doen.
De extra lus zou inderdaad nogal wat zware stukken brengen... We gingen weer richting Bellegem om daar nog wat te gaan spelen... De kasseien in Bellegem zorgden bij mij voor een heel zwak moment. Klimmen op de kasseien tegen de wind in... Pfff, er zijn dingen die ik liever doe. Soit, dan uiteindelijk weer bij Philippe en John gekomen. Ondertussen werd de achterstand van Siegfried en Kurt ietse groter... Uiteindelijk kwamen we weer rond Bellegembos uit. De klim die we daar deze keer deden, ging naar rechts om dan via Argendaalbos en de kasseien naar boven te gaan. Daarna nog de Katteberg, Laatste Oordje, Katteberg om weer aan de bevoorrading te komen. Ze was heel welkom...
Wat me wel efkes heeft beziggehouden is de man die in de grond lag na een ongeval in Bellegem. Hij was met zijn bike tegen een auto gevlamd. De bike die we efkes ervoor hadden staan bewonderen (nen focus) was niet meer... Gelukkig was er ook een dokter mee die zei dat het erger leek dan het was. Laten we hopen dat hij het bij het rechte eind heeft...
Na de bevoorrading koos John voor de route naar huis. Philippe en ikzelf gaven door, Kurt en Siegfried temporiseerden samen.
Wat nog volgde? Richting Keiberg, daar omhoog richting kapelleke door het veld, iets verder naar beneden via de oude spoorweg om dan wat verder de trappen richting de vaart te nemen nadat we aan den overkant van de keiberg gedaald waren.
Na de trappen richting Knokke, de brug over en dan richting Sellewie. Op een bepaald moment, aan Banhoutbos, dan toch Philippe moeten laten gaan en de rest op mijn tempo uitgereden. Nog wel veel stervende zwanen opgeraapt... Philippe zo goed als constant in het vizier gehad, maar ja... hij was te rap...
Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo
![]()
Door gps probleem is de track maar gestart vanaf den Wulfsberg, juist voor het binnenrijden van Banhoutbos. Vorig jaar was de tocht voor Yoerik hier al bijna gedaan. Door pech mocht hij hier weer naar huis. Dit jaar is hij er helemaal niet bij omdat hij moet werken...
Philippe, John, Kurt, Siegfried en ikzelf zouden voor de 80 gaan. Enkele anderen, waaronder Koen en Nico deden een kortere afstand aan een ietwat gematigder tempo. Nico had immers lang stil gelegen en was nu herbegonnen met het biken. Weer pieken naar 15 augustus?
In het Banhoutbos werd direct duidelijk dat de benen vandaag redelijk goed waren en dat het een leuk tochtje zou worden. Hier was het draaien en keren, remmen, klimmen, dalen,... Leuk, heel leuk om te beginnen.
Het werd een tocht om te genieten... Van Sellewie richting Sint Denijs waar we dan het Mortagnebos voorgeschoteld kregen, na de afdaling waar ik enkele weken terug mijn ribben gekneusd heb tijdens een val. Vanaf Mortagnebos dan richting den Dries, Zwijnshoek, Vijfkeer... Dan een toerke Kooigem met de klim aan de watervoorziening.
Na dit extra toerke volgde het stukje grandvalbos. Nen trageren biker voor mij zorgde ervoor dat ik vanuit bijna stilstand tegen de grond ging... redelijk belachelijk nadat ik een efforke gedaan had om vlug in hun wiel te geraken. Net voor het bos ging het dus mis... Daarna was het afdalen tot aan de bevoorrading... Na de bevoorrading ging het richting de Tontekapel. De "klim" die ik zo graag doe zei John. Inderdaad, niet direct my peace of cake. Ik weet niet waarom, maar dit is dus mijn zwart beest in de streek. Nu, vandaag ging het redelijk, ik denk dat het vooral in het koppeke zit, maar toch...
Bovenaan de tontekapel ging het links af om dan naar het molentje te dalen. Daarna kregen we een stukje van de Geiteberg te doen via een bosselke (privé) dat ons halverwege de klim bracht. Mooi stuk, waar we omringd werden door Krierecrossers. Overal waar je keek, zag je ze...
Daarna was het via het gekende stapsteentje richting Bellegembos dat eens werd gedaan als klim ipv als sterke afdaling. Leuk, gelukkig droog... Hier moest ik John en Philippe effen laten gaan, het was duidelijk dat dit John zijn "thuisterrein" was.
Na Bellegembos de kasseien aan de overkant naar beneden en weer richting Sint Denijs. Philippe kan toch echt wel op het groot mes rijden zunne als het klimt.. Hij vloog mij een paar keren voorbij, niet te doen...
Daarna volgde de klim aan de Boereleute... man man man... Gelukkig lag het er droog bij. Ondertussen waren een aantal krierecrossers ons voorbij gevlogen. In de klim er toch weer een paar opgeraapt die blijkbaar niet zo graag klimmen?
Dan was het in gestrekte draf naar de bevoorrading. Kurt en Siegfried kwamen efkes later ook toe. Daar beslisten we unaniem om inderdaad de 80 te doen.
De extra lus zou inderdaad nogal wat zware stukken brengen... We gingen weer richting Bellegem om daar nog wat te gaan spelen... De kasseien in Bellegem zorgden bij mij voor een heel zwak moment. Klimmen op de kasseien tegen de wind in... Pfff, er zijn dingen die ik liever doe. Soit, dan uiteindelijk weer bij Philippe en John gekomen. Ondertussen werd de achterstand van Siegfried en Kurt ietse groter... Uiteindelijk kwamen we weer rond Bellegembos uit. De klim die we daar deze keer deden, ging naar rechts om dan via Argendaalbos en de kasseien naar boven te gaan. Daarna nog de Katteberg, Laatste Oordje, Katteberg om weer aan de bevoorrading te komen. Ze was heel welkom...
Wat me wel efkes heeft beziggehouden is de man die in de grond lag na een ongeval in Bellegem. Hij was met zijn bike tegen een auto gevlamd. De bike die we efkes ervoor hadden staan bewonderen (nen focus) was niet meer... Gelukkig was er ook een dokter mee die zei dat het erger leek dan het was. Laten we hopen dat hij het bij het rechte eind heeft...
Na de bevoorrading koos John voor de route naar huis. Philippe en ikzelf gaven door, Kurt en Siegfried temporiseerden samen.
Wat nog volgde? Richting Keiberg, daar omhoog richting kapelleke door het veld, iets verder naar beneden via de oude spoorweg om dan wat verder de trappen richting de vaart te nemen nadat we aan den overkant van de keiberg gedaald waren.
Na de trappen richting Knokke, de brug over en dan richting Sellewie. Op een bepaald moment, aan Banhoutbos, dan toch Philippe moeten laten gaan en de rest op mijn tempo uitgereden. Nog wel veel stervende zwanen opgeraapt... Philippe zo goed als constant in het vizier gehad, maar ja... hij was te rap...
Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo
