Mijn deelname van vandaag heeft gans de week aan een zijden draadje gehangen. Vorige week ging ik naar de dokter na een beetje problemen met mijn rechterbeen... IK had nu en dan een stekende bovenaan het kuitbeen en een gezwollen plek in de knieholte...
Na een onderzoekje bleek het een spierscheur te zijn... Gans de week rusten, mijnen kniebrace van een enkele jaren terug weer boven halen en afwachten... Gans de week op mijn ongemakken dus...
Soit, ik ben er geraakt en da is het belangrijkste. Het rusten heeft zijn dienst bewezen!
Om 6u50 afgesproken bij Yoerik thuis... Is vroeg, maar ja, ik had het er zeker voor over.
Vandaag zou het dan ook den eerste keer zijn dat ik mijn schijfremmen zou kunnen testen. Een goed ritje ervoor denk ik...
Raismes, een uurke rijden en we waren er. Nie zo veel volk... Even john zijnen otto doen verzetten zodat wij mooi konden parkeren. Ondertussen waren Rudy, Steven, Pascal en Berre er ook al. Tegen da we allemaal klaar waren was het alweer een 10tal minuten gepasseerd...
Direct het bos binnen en daar gingen we dus! Het werd een mix van bos, singletracks, hier en daar wat modder maar GEEN, ik herhaal, GEEN verhard! Da was nie normaal, op zo'n afstand geen tarmac (allez, bijna geen op die paar 100 meter na).
Het parcours beschrijven is nie zo makkelijk... Anders overloop ik nog wat offroad stukken, maar hier was het allemaal offroad. Allemaal in het grote "Foret Domianale De Raismes - St Amand Wallers" dat precies oneindig lijkt zelfs al hebben we maar een klein stuksken gedaan.
Na een goede 15 km begon het echt leuke werk... Den terril... Eerst een voorsmaakske rond Bassins de Decantation waar we efkes de plaats passeerden waar den Moustache blijkbaar ne keer tegen den dek gegaan is... Daarna was het dus richting den terril. Om mijn knie niet teveel te doen afzien hier wijselijk gekozen voor een eigen tempo op souplesse... Redelijk klein verzet en peddelen... Eenmaal boven was het puur genieten! Draaien, keren, op, neer,... Nu en dan ne keer gevaarlijk dicht bij den afgrond, maar de wind blies genoeg naar het midden van den terril om ons de juiste richting in te jagen :-)
Op het einde van den terril (of Friches Industrielles) volgens de fransen, werd het een mooie en snelle afdaling! Hier bewezen de schijfremmen hun verschil met de velgrem...
Onderweg door het schokken en beven wel mijnen bril verloren, maar da is het minste... Ondertussen bleef ik wel genieten.
Iets verder bleek John plots geen nieuwe boom te willen voor in zijnen hof als hij er drie liet staan en de vierde paste...
Wat later kwamen we aan de splitsing waar ik samen met Rhumboy koos voor de 35 km. Nie direct veel last van mijnen knie, maar wou toch geen risico's nemen.
De laatste kilometers werden toch wel even wat doorgeven. We werden twee keer overvlogen door dezelfde persoon omdat hij verkeerd gereden had... Hij bleef achter zich kijken en kree ghet gat niet groter, integendeel... Efkes doorgetrokken en het was toe... Ik liet hem zelfs achter, hij had zich blijkbaar opgeblazen.
Pascal had ondertussen een klopke gekregen, de 100 km van gisteren wogen duidelijk door.
Na den arrivée nog den bike afgespoten, onze propere kleren aangetrokken en dan naar binnen. Ons broodje en pintje afgehaald en ondertussen gekeken naar wat we gewonnen hadden met den tombola... John nen binnenband, Rudy nen helm and last but not least... ik den vélo... Goed voor tijdens de zomer te gaan biken met de fietskar met de kinderen in...
Allez, de andere kwamen dan ook toe en dan uiteindelijk allemaal weer naar huis na een schitterende tocht... Nog maar weinig zulke tochten gereden... Staat met stip genoteerd voor volgend jaar!
Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo
Trouwens, het parcours zegt genoeg...
Na een onderzoekje bleek het een spierscheur te zijn... Gans de week rusten, mijnen kniebrace van een enkele jaren terug weer boven halen en afwachten... Gans de week op mijn ongemakken dus...
Soit, ik ben er geraakt en da is het belangrijkste. Het rusten heeft zijn dienst bewezen!
Om 6u50 afgesproken bij Yoerik thuis... Is vroeg, maar ja, ik had het er zeker voor over.
Vandaag zou het dan ook den eerste keer zijn dat ik mijn schijfremmen zou kunnen testen. Een goed ritje ervoor denk ik...
Raismes, een uurke rijden en we waren er. Nie zo veel volk... Even john zijnen otto doen verzetten zodat wij mooi konden parkeren. Ondertussen waren Rudy, Steven, Pascal en Berre er ook al. Tegen da we allemaal klaar waren was het alweer een 10tal minuten gepasseerd...
Direct het bos binnen en daar gingen we dus! Het werd een mix van bos, singletracks, hier en daar wat modder maar GEEN, ik herhaal, GEEN verhard! Da was nie normaal, op zo'n afstand geen tarmac (allez, bijna geen op die paar 100 meter na).
Het parcours beschrijven is nie zo makkelijk... Anders overloop ik nog wat offroad stukken, maar hier was het allemaal offroad. Allemaal in het grote "Foret Domianale De Raismes - St Amand Wallers" dat precies oneindig lijkt zelfs al hebben we maar een klein stuksken gedaan.
Na een goede 15 km begon het echt leuke werk... Den terril... Eerst een voorsmaakske rond Bassins de Decantation waar we efkes de plaats passeerden waar den Moustache blijkbaar ne keer tegen den dek gegaan is... Daarna was het dus richting den terril. Om mijn knie niet teveel te doen afzien hier wijselijk gekozen voor een eigen tempo op souplesse... Redelijk klein verzet en peddelen... Eenmaal boven was het puur genieten! Draaien, keren, op, neer,... Nu en dan ne keer gevaarlijk dicht bij den afgrond, maar de wind blies genoeg naar het midden van den terril om ons de juiste richting in te jagen :-)
Op het einde van den terril (of Friches Industrielles) volgens de fransen, werd het een mooie en snelle afdaling! Hier bewezen de schijfremmen hun verschil met de velgrem...
Onderweg door het schokken en beven wel mijnen bril verloren, maar da is het minste... Ondertussen bleef ik wel genieten.
Iets verder bleek John plots geen nieuwe boom te willen voor in zijnen hof als hij er drie liet staan en de vierde paste...
Wat later kwamen we aan de splitsing waar ik samen met Rhumboy koos voor de 35 km. Nie direct veel last van mijnen knie, maar wou toch geen risico's nemen.
De laatste kilometers werden toch wel even wat doorgeven. We werden twee keer overvlogen door dezelfde persoon omdat hij verkeerd gereden had... Hij bleef achter zich kijken en kree ghet gat niet groter, integendeel... Efkes doorgetrokken en het was toe... Ik liet hem zelfs achter, hij had zich blijkbaar opgeblazen.
Pascal had ondertussen een klopke gekregen, de 100 km van gisteren wogen duidelijk door.
Na den arrivée nog den bike afgespoten, onze propere kleren aangetrokken en dan naar binnen. Ons broodje en pintje afgehaald en ondertussen gekeken naar wat we gewonnen hadden met den tombola... John nen binnenband, Rudy nen helm and last but not least... ik den vélo... Goed voor tijdens de zomer te gaan biken met de fietskar met de kinderen in...
Allez, de andere kwamen dan ook toe en dan uiteindelijk allemaal weer naar huis na een schitterende tocht... Nog maar weinig zulke tochten gereden... Staat met stip genoteerd voor volgend jaar!
Te downloaden GPS, IGN en andere parcoursinfo
Trouwens, het parcours zegt genoeg...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten