Vandaag voor de eerste keer sinds enkele weken weer op de bike gezeten. De geboorte van onze Roel heeft als gevolg gehad dat ik niet meer aan mountainbiken toe kwam. Het begon echt te kriebelen...
Na die 3 weken wist ik echt niet hoe de benen zouden reageren op een tochje in het Heuvelland. Ik koos dan ook wijselijk voor de 53 km, die er uiteindelijk maar 51.6 waren.
Samen met Yoerik vertrok ik richting Ieper. In Deerlijk pikten we Hugo op en dan richting Heuvelland... Toen we daar toekwamen, zagen we ook Rudy en Wouter die er juist waren. Aan de start stonden o.a. John, Steve, Andy, Pascal,... al te wachten.
Steven en Bert kwamen nog iets later toe. Uiteindelijk vertrokken we met een 15 tal om deze TT te doen.
Na een aantal kilometers bleek onze groep al enigzins uit elkaar gevallen... Door de verschillende afstanden, kozen bepaalde er voor om kalm te beginnen, terwijl anderen er invlogen... Samen met Andy en Hugo reden we een tijdje achter een paar raketmannen, waardoor we iets verder weg reden van de rest van de groep. Na een tijdje kwam Pascal bij ons aansluiten, samen met Yoerik. Pascal reed door achter een paar Versluys mannen tot hij bij Andy was. Wij wachtten nog even op de rest...
Ondertussen hadden we al de Dikkebusvijver achter de rug, waar een paar technische stukjes te doen waren. De broer van Steve maakte hier al kennis met de harde ondergrond... Het stof maakte duidelijk dat het een snelle en harde tocht zou worden...
Stillekes kwamen we bij de eerste beklimming van den dag, de Scherpenberg... Samen met Bert konden we die nogal makkelijk bedwingen... Eén minpunt hier, op een bepaald moment kruisten de afdalers en de klimmers elkaar, redelijk gevaarlijk moet ik zeggen... Misschien volgende keer mooi aanduiden?
Daarna kregen we de beklimmingen mooi voorgeschoteld, met als eerste de Rodeberg, daartussen het Hellegat als overgang naar de Baneberg...
Na de afdaling van de Baneberg stonden we voor een splitsing. De rest ging voor een langere toer, maar Yoerik, Hugo en ik kozen voor de 53. De plannen voor deze namiddag en het gebrek aan kilometers de laatste weken, verantwoordt deze keuze...
Nu we maar met drie meer waren, bleek het nogal snel zo te zijn dat de wind een spelbreker zou worden. Het windje stond bijna constant op kop of zij-tegen... Aflossen dus en de stukken met wind gebruiken om te "recupereren"...
Geleidelijk aan kwamen we dichter bij de Kemmelberg, hij lag al mooi te lachen in de verte... Via de flanken van de Monteberg zagen we hem naderen. We mochten hem beklimmen via de strook offroad die ons juist voor de kasseien aan het kerkhof bracht. Daarna nog even doortrekken op de kasseien tot boven om daar dan bijna afgeblaft te worden door een paar wielertoeristen die dachten dat de Kemmel van hen was...
Yoerik had kettingpech juist aan de voet van de beklimming. Boven effen wachten dus... Niet erg, die pauze was welkom.
Na de Kemmel werd het ietwat saaier, tot aan het domein van de Palingbeek en het stukje van het golfterrein. Na de kasseinen langs de palingbeek, ging het dan langs het Provinciaal domein De Vierlingen naar een ander stuk van het Provinciaal domein de Palingbeek. Hier kon ik nogmaals mijn duivels ontbinden en er een lap op geven.
Ik zag een klein gaatje vallen en deed daarna dan ook de "klim" van Hill 60 aan de "Verbrande Molen" op 't gemakske zodat Yoerik weer kon aansluiten.
De laatste kilometers, vanaf Zillebekevijver bleken voor Hugo dan weer het moment te zijn om het tempo tot boven de 30 km/h te jagen. We raapten nog enkele "bijna-doden" op en reden naar den arrivée. Ik kon mij nog vasthaken in het wiel van iemand die ons inhaalde en daar moest Hugo dan ook lossen...
Bij de aankomst nog vlug het stof van de bike spuiten, nog wat drinken, een babbelke met Steve en zijn broer (die iets later binnenkwamen), nog efkes Scubaluc, Traxer en Jocca tegen het lijf gelopen en dan naar huis...
Het werd nog effen nagenieten na deze schitterende toertocht die ons doet denken aan het Zuiden met al dat stof en de woenstijn-impressies...
Deze namiddag stonden de Brielmeersen op het programma voor een gezinsuitstap...
Te downloaden GPS, NGI en andere parcoursinfo
Na die 3 weken wist ik echt niet hoe de benen zouden reageren op een tochje in het Heuvelland. Ik koos dan ook wijselijk voor de 53 km, die er uiteindelijk maar 51.6 waren.
Samen met Yoerik vertrok ik richting Ieper. In Deerlijk pikten we Hugo op en dan richting Heuvelland... Toen we daar toekwamen, zagen we ook Rudy en Wouter die er juist waren. Aan de start stonden o.a. John, Steve, Andy, Pascal,... al te wachten.
Steven en Bert kwamen nog iets later toe. Uiteindelijk vertrokken we met een 15 tal om deze TT te doen.
Na een aantal kilometers bleek onze groep al enigzins uit elkaar gevallen... Door de verschillende afstanden, kozen bepaalde er voor om kalm te beginnen, terwijl anderen er invlogen... Samen met Andy en Hugo reden we een tijdje achter een paar raketmannen, waardoor we iets verder weg reden van de rest van de groep. Na een tijdje kwam Pascal bij ons aansluiten, samen met Yoerik. Pascal reed door achter een paar Versluys mannen tot hij bij Andy was. Wij wachtten nog even op de rest...
Ondertussen hadden we al de Dikkebusvijver achter de rug, waar een paar technische stukjes te doen waren. De broer van Steve maakte hier al kennis met de harde ondergrond... Het stof maakte duidelijk dat het een snelle en harde tocht zou worden...
Stillekes kwamen we bij de eerste beklimming van den dag, de Scherpenberg... Samen met Bert konden we die nogal makkelijk bedwingen... Eén minpunt hier, op een bepaald moment kruisten de afdalers en de klimmers elkaar, redelijk gevaarlijk moet ik zeggen... Misschien volgende keer mooi aanduiden?
Daarna kregen we de beklimmingen mooi voorgeschoteld, met als eerste de Rodeberg, daartussen het Hellegat als overgang naar de Baneberg...
Na de afdaling van de Baneberg stonden we voor een splitsing. De rest ging voor een langere toer, maar Yoerik, Hugo en ik kozen voor de 53. De plannen voor deze namiddag en het gebrek aan kilometers de laatste weken, verantwoordt deze keuze...
Nu we maar met drie meer waren, bleek het nogal snel zo te zijn dat de wind een spelbreker zou worden. Het windje stond bijna constant op kop of zij-tegen... Aflossen dus en de stukken met wind gebruiken om te "recupereren"...
Geleidelijk aan kwamen we dichter bij de Kemmelberg, hij lag al mooi te lachen in de verte... Via de flanken van de Monteberg zagen we hem naderen. We mochten hem beklimmen via de strook offroad die ons juist voor de kasseien aan het kerkhof bracht. Daarna nog even doortrekken op de kasseien tot boven om daar dan bijna afgeblaft te worden door een paar wielertoeristen die dachten dat de Kemmel van hen was...
Yoerik had kettingpech juist aan de voet van de beklimming. Boven effen wachten dus... Niet erg, die pauze was welkom.
Na de Kemmel werd het ietwat saaier, tot aan het domein van de Palingbeek en het stukje van het golfterrein. Na de kasseinen langs de palingbeek, ging het dan langs het Provinciaal domein De Vierlingen naar een ander stuk van het Provinciaal domein de Palingbeek. Hier kon ik nogmaals mijn duivels ontbinden en er een lap op geven.
Ik zag een klein gaatje vallen en deed daarna dan ook de "klim" van Hill 60 aan de "Verbrande Molen" op 't gemakske zodat Yoerik weer kon aansluiten.
De laatste kilometers, vanaf Zillebekevijver bleken voor Hugo dan weer het moment te zijn om het tempo tot boven de 30 km/h te jagen. We raapten nog enkele "bijna-doden" op en reden naar den arrivée. Ik kon mij nog vasthaken in het wiel van iemand die ons inhaalde en daar moest Hugo dan ook lossen...
Bij de aankomst nog vlug het stof van de bike spuiten, nog wat drinken, een babbelke met Steve en zijn broer (die iets later binnenkwamen), nog efkes Scubaluc, Traxer en Jocca tegen het lijf gelopen en dan naar huis...
Het werd nog effen nagenieten na deze schitterende toertocht die ons doet denken aan het Zuiden met al dat stof en de woenstijn-impressies...
Deze namiddag stonden de Brielmeersen op het programma voor een gezinsuitstap...
Te downloaden GPS, NGI en andere parcoursinfo
Geen opmerkingen:
Een reactie posten