6u30, ne mens moet goed zot zijn om zo vroeg af te spreken op ne zondag. Nu, Helena geeft les in Gijzelbrechtegem, een afdeling van Anzegem, dus moest ik wel helpen. Ik wou ook persé zelf rijden vandaag, dus moest ik er wel voor en na helpen... Ervoor voor de organisatie van de parking en erna om de pijlen weg te halen...
De tocht zelf dan...
We spraken af met een hoopje Steenbakkers: Berre, Moonie, Rhumboy, Yoerik, John, Rudy, Andy, Ricardo, Jefke, Fredje Kubiek en da was het ongeveer denk ik...
Andy zagen we niet, Rudy was te laat, Rik en Freddy startten later...
Soit, wij dus op weg... Samen met de forumbende die er direct een lapke op gaven. Lichterveldenoare kon hen nog juist volgen, maar iets verder liet hij zich weer uitzakken tot bij ons. Het tempo lag iets te hoog bij Hanzi, VTT'tje en Slijkcrosserke...
We begonnen nogal redelijk snel met een strookje offroad, maar dat nog heel makkelijk te berijden was. Na deze krier kwamen we uit op de Berglaan. De Berglaan bracht ons klimmend naar de Koningskouter, waar het al naar beneden vlammen was. Na deze Koningskouter ging het even over de weg naar een toch wel redelijk smerige strook waar het glijden werd en waar de benen eens goed getest werden. Deze strook, die overging in een stapsteentje, bracht ons bij de Stientjesstraat en in de omgeving van de Landergemstraat en dergelijke meer. De Sterhoekhoeve lag ondertussen achter ons. Een toerke rond Landergemmolen werd hier door een aantal voorgangers al links gelaten... Ze namen de weg tot aan de Landergemweg... Deze, toch zeer veel voorkomende strook in plaatselijk TT's, was op het moment van onze passage overbevolkt door chiromeiden die zich klaarblijkelijk amuseerden op de bike...
We vlamden hen voorbij. Daarna ging het iets verder een krier linksop die ons richting de Scheihoek bracht. Geleidelijk aan kwamen we dichter en dichter bij de eerste heuvelkes van den dag! Hier bleek al dat Pascal en Berre weer de goede benen hadden... Yoerik en Pascal2 (Rhumboy) waren iets minder... Ik zat daar, zoals gewoonlijk, weer tussen à la chasse patat op bepaalde momenten. John kon ook makkelijk in ons wiel blijven.
Na de strook modder die ons deed aansluiten op de gravéstrook aan Streuvels, moest ik toch effen naar adem happen... Het vroege uur van opstaan had toch de weerslag op mijn hartslag... Nu, nie plooien! Er waren nog heel wat kilometers te doen vandaag!
Den Tsjampie gaf ons dan via de glazenmaker op den Overberg aansluiting op het uiteinde van de Tsjampenstraat... Daar naar beneden vlammen en rap op een kleiner mes gooien... Velen mispakten zich hier, zeker als ze het strookje offroad daar niet kennen... Smal, bedrieglijk, stijl en modderig! Alle ingrediënten om er niet met het groot mes op te vliegen. Na deze strook, waar ze van Flandrien.be foto's aan het trekken waren, ging het dan naar de Hellestraat... John toonde hier weer zijn capaciteiten om op zijn eigen tempo te klimmen op de weg... Mooi in het ritme, da kan ik toch nie, ben dan ook weer wat onstuimiger met mijn krachten. Tja, moet nog veel leren zeker...
De afdaling door den Boomgaard zorgde ook weer voor heel wat glijpartijen, da was duidelijk... Na deze glijpartij ging het dan naar de voet van Tiegemberg, die toch altijd wel leuk is om doen. Via de Dolageweg reden we den Berg omhoog om dan via het evenwijdig lopende stapsteentje weer af te dalen en de klim te doen dwars door het "jericho-domein" dat ooit het leuke Tiegembos was dat overbevolkt was door de lokale jeugdverenigingen...
Daarna was het de grote baan afdalen om dan den andere kant van den berg te nemen... Van daaruit dan in gestrekte draf naar de eerste bevoorrading van de dag...
Daar kwam dan uiteindelijk ook Rudy tegen die blijkbaar de afstand tussen Anzegem en Oostrozebeke onderschat had... Jeffrey kon niet meer wachten en zette de tocht alleen verder, hij was al constant aan het vloeken op de bike, misschien was het alleen nog maar aan het verergeren? Na de bevoorrading ging het richting de Varent, die we in klimmende lijn moesten oprijden. Het ging dus duidelijk te rap voor een aantal mensen... Ik voelde me nog goed op deze kasseien, maar niet goed genoeg om Berre en Pascal bij te houden... Ook Rudy liet me ten gepaste tijden zijn achterwiel zien.
"Het paadje naar het einde van de wereld" was weer in zicht, schitterend gewoon... Je ziet de bikers precies naar de horizon rijden en dan afvallen... Dan is het plots gedaan! Het paadje is een bedrieglijk stuk, maar dan vooral door het feit dat het zo slecht ligt en niet door de hellingsgraad!
Daarna ging het dan via de Holstraat in stijgende lijn naar de Weedries toe. Ondertussen zat ik dus alleen. Ik was op achtervolgen aangewezen tot aan de tweede bevoorrading. John was achter en zou zo dadelijk afslaan voor de korte toer omwille van het volk, Yoerik had een "day off" en Rhumboy deed het op zijn gemakske. De rest, Berre, Pascal en Rudy reden voor mij, samen met Lichterveldenoare. Ik kon het tempo niet houden en reed op mijn eigenste tempo verder. Toch raapte ik nog veel bikers op... De afdaling naar de weedries is ook een leuk dingske om dan weer richting Anzegem te gaan rijden. Daarna via de flanken van Hemsrode weer richting Grijsloke om daar toch nog wat hoogtemeters te gaan doen... Bouvelo werd even aangedaan, maar na het kleine stukje gingen we rechtsaf, het "grote" bouvelobos was niet te doen... Gisteren werd het te voet gedaan en zelfs dat was nie normaal! Eruit gelaten dus...
Nie erg, er zou wel nog wat volgen... We reden dan maar in dalende lijn naar Grijsloke centrum toe. Daar via een krier naar de spoorweg om aan mijn achterdeur te passeren... Over de spoorweg en de eerste krier naar links om die via de spoorwegbedding te volgen. Hier raapte ik ook nog wat bikers op die nog meer op hun tandvlees zaten dan ik... Via de Kloosterhoek en de iets verder volgende korte beklimming van de "Kortenberg" kwamen we aan de school, waar de bevoorrading was. Vtt'tje kwam juist buiten en hij had kennis gemaakt met mijn vrouw, die daar op de bevoorrading stond...
Na de innerlijke mens versterkt te hebben en afscheid genomen te hebben van Yoerik, die hier stopte omdat hij juist naast de bevoorrading woonde, werd ik op achtervolgen aangewezen. De rest was ervan door zonder mij...
Ik zag ze rijden, maar kreeg het gat niet toe... Ik haalde Rhumboy nog bij op het einde van de Blaarhoek, maar de rest lukt maar nie!
De wind begon meer en meer te spelen, de stukken werder zwaarder (of waren het de benen?)... Alleen het gat toerijden zou dus nooit lukken! De hoogtemeters werden de hoogte in gejaagd door de talloze op elkaar volgende klimmekes... De stukken offroad waren niet zwaarder dan de andere, maar toch... Ze leken het wel! De Knok, Wortegem, Boeregem, Stuivenberg, we kregen het nog allemaal voorgeschoteld!
In het tweede deel zag ik toch meest af in de laatste kilometers! Het domein Hemsrode deed bij mij het licht helemaal uitgaan! Het binnenrijden ervan was efkes doorduwen, zo'n modder! Amaai! Het was ploeteren, maar ik bleef recht! Anderen daarentegen kozen het verkeerde spoor met alle gevolgen van dien...
Na Hemsrode werd het puffend richting afspuitstand, waar ik een ex-collega tegen het lijf liep die zelfs geen pap meer kon zeggen...
Na het afspuiten genoten van een warme douche en een kalme après... In den namiddag nog in en uit de camionette gesprongen en telkens in looppas de pijltjes gaan halen... Het was een dag die zorgde voor een redelijk gekraakte Rock Rider tegen 's avonds!
Mij toch wel heel zeker rot geamuseerd! Ik ben er zeker terug volgend jaar!
Gegevens en parcours volgen morgen...
De tocht zelf dan...
We spraken af met een hoopje Steenbakkers: Berre, Moonie, Rhumboy, Yoerik, John, Rudy, Andy, Ricardo, Jefke, Fredje Kubiek en da was het ongeveer denk ik...
Andy zagen we niet, Rudy was te laat, Rik en Freddy startten later...
Soit, wij dus op weg... Samen met de forumbende die er direct een lapke op gaven. Lichterveldenoare kon hen nog juist volgen, maar iets verder liet hij zich weer uitzakken tot bij ons. Het tempo lag iets te hoog bij Hanzi, VTT'tje en Slijkcrosserke...
We begonnen nogal redelijk snel met een strookje offroad, maar dat nog heel makkelijk te berijden was. Na deze krier kwamen we uit op de Berglaan. De Berglaan bracht ons klimmend naar de Koningskouter, waar het al naar beneden vlammen was. Na deze Koningskouter ging het even over de weg naar een toch wel redelijk smerige strook waar het glijden werd en waar de benen eens goed getest werden. Deze strook, die overging in een stapsteentje, bracht ons bij de Stientjesstraat en in de omgeving van de Landergemstraat en dergelijke meer. De Sterhoekhoeve lag ondertussen achter ons. Een toerke rond Landergemmolen werd hier door een aantal voorgangers al links gelaten... Ze namen de weg tot aan de Landergemweg... Deze, toch zeer veel voorkomende strook in plaatselijk TT's, was op het moment van onze passage overbevolkt door chiromeiden die zich klaarblijkelijk amuseerden op de bike...
We vlamden hen voorbij. Daarna ging het iets verder een krier linksop die ons richting de Scheihoek bracht. Geleidelijk aan kwamen we dichter en dichter bij de eerste heuvelkes van den dag! Hier bleek al dat Pascal en Berre weer de goede benen hadden... Yoerik en Pascal2 (Rhumboy) waren iets minder... Ik zat daar, zoals gewoonlijk, weer tussen à la chasse patat op bepaalde momenten. John kon ook makkelijk in ons wiel blijven.
Na de strook modder die ons deed aansluiten op de gravéstrook aan Streuvels, moest ik toch effen naar adem happen... Het vroege uur van opstaan had toch de weerslag op mijn hartslag... Nu, nie plooien! Er waren nog heel wat kilometers te doen vandaag!
Den Tsjampie gaf ons dan via de glazenmaker op den Overberg aansluiting op het uiteinde van de Tsjampenstraat... Daar naar beneden vlammen en rap op een kleiner mes gooien... Velen mispakten zich hier, zeker als ze het strookje offroad daar niet kennen... Smal, bedrieglijk, stijl en modderig! Alle ingrediënten om er niet met het groot mes op te vliegen. Na deze strook, waar ze van Flandrien.be foto's aan het trekken waren, ging het dan naar de Hellestraat... John toonde hier weer zijn capaciteiten om op zijn eigen tempo te klimmen op de weg... Mooi in het ritme, da kan ik toch nie, ben dan ook weer wat onstuimiger met mijn krachten. Tja, moet nog veel leren zeker...
De afdaling door den Boomgaard zorgde ook weer voor heel wat glijpartijen, da was duidelijk... Na deze glijpartij ging het dan naar de voet van Tiegemberg, die toch altijd wel leuk is om doen. Via de Dolageweg reden we den Berg omhoog om dan via het evenwijdig lopende stapsteentje weer af te dalen en de klim te doen dwars door het "jericho-domein" dat ooit het leuke Tiegembos was dat overbevolkt was door de lokale jeugdverenigingen...
Daarna was het de grote baan afdalen om dan den andere kant van den berg te nemen... Van daaruit dan in gestrekte draf naar de eerste bevoorrading van de dag...
Daar kwam dan uiteindelijk ook Rudy tegen die blijkbaar de afstand tussen Anzegem en Oostrozebeke onderschat had... Jeffrey kon niet meer wachten en zette de tocht alleen verder, hij was al constant aan het vloeken op de bike, misschien was het alleen nog maar aan het verergeren? Na de bevoorrading ging het richting de Varent, die we in klimmende lijn moesten oprijden. Het ging dus duidelijk te rap voor een aantal mensen... Ik voelde me nog goed op deze kasseien, maar niet goed genoeg om Berre en Pascal bij te houden... Ook Rudy liet me ten gepaste tijden zijn achterwiel zien.
"Het paadje naar het einde van de wereld" was weer in zicht, schitterend gewoon... Je ziet de bikers precies naar de horizon rijden en dan afvallen... Dan is het plots gedaan! Het paadje is een bedrieglijk stuk, maar dan vooral door het feit dat het zo slecht ligt en niet door de hellingsgraad!
Daarna ging het dan via de Holstraat in stijgende lijn naar de Weedries toe. Ondertussen zat ik dus alleen. Ik was op achtervolgen aangewezen tot aan de tweede bevoorrading. John was achter en zou zo dadelijk afslaan voor de korte toer omwille van het volk, Yoerik had een "day off" en Rhumboy deed het op zijn gemakske. De rest, Berre, Pascal en Rudy reden voor mij, samen met Lichterveldenoare. Ik kon het tempo niet houden en reed op mijn eigenste tempo verder. Toch raapte ik nog veel bikers op... De afdaling naar de weedries is ook een leuk dingske om dan weer richting Anzegem te gaan rijden. Daarna via de flanken van Hemsrode weer richting Grijsloke om daar toch nog wat hoogtemeters te gaan doen... Bouvelo werd even aangedaan, maar na het kleine stukje gingen we rechtsaf, het "grote" bouvelobos was niet te doen... Gisteren werd het te voet gedaan en zelfs dat was nie normaal! Eruit gelaten dus...
Nie erg, er zou wel nog wat volgen... We reden dan maar in dalende lijn naar Grijsloke centrum toe. Daar via een krier naar de spoorweg om aan mijn achterdeur te passeren... Over de spoorweg en de eerste krier naar links om die via de spoorwegbedding te volgen. Hier raapte ik ook nog wat bikers op die nog meer op hun tandvlees zaten dan ik... Via de Kloosterhoek en de iets verder volgende korte beklimming van de "Kortenberg" kwamen we aan de school, waar de bevoorrading was. Vtt'tje kwam juist buiten en hij had kennis gemaakt met mijn vrouw, die daar op de bevoorrading stond...
Na de innerlijke mens versterkt te hebben en afscheid genomen te hebben van Yoerik, die hier stopte omdat hij juist naast de bevoorrading woonde, werd ik op achtervolgen aangewezen. De rest was ervan door zonder mij...
Ik zag ze rijden, maar kreeg het gat niet toe... Ik haalde Rhumboy nog bij op het einde van de Blaarhoek, maar de rest lukt maar nie!
De wind begon meer en meer te spelen, de stukken werder zwaarder (of waren het de benen?)... Alleen het gat toerijden zou dus nooit lukken! De hoogtemeters werden de hoogte in gejaagd door de talloze op elkaar volgende klimmekes... De stukken offroad waren niet zwaarder dan de andere, maar toch... Ze leken het wel! De Knok, Wortegem, Boeregem, Stuivenberg, we kregen het nog allemaal voorgeschoteld!
In het tweede deel zag ik toch meest af in de laatste kilometers! Het domein Hemsrode deed bij mij het licht helemaal uitgaan! Het binnenrijden ervan was efkes doorduwen, zo'n modder! Amaai! Het was ploeteren, maar ik bleef recht! Anderen daarentegen kozen het verkeerde spoor met alle gevolgen van dien...
Na Hemsrode werd het puffend richting afspuitstand, waar ik een ex-collega tegen het lijf liep die zelfs geen pap meer kon zeggen...
Na het afspuiten genoten van een warme douche en een kalme après... In den namiddag nog in en uit de camionette gesprongen en telkens in looppas de pijltjes gaan halen... Het was een dag die zorgde voor een redelijk gekraakte Rock Rider tegen 's avonds!
Mij toch wel heel zeker rot geamuseerd! Ik ben er zeker terug volgend jaar!
Gegevens en parcours volgen morgen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten